گای بهور دا بِرد وِکھايا۔

کُبُدھ کرن تے لوک هٹا کے,

کهِآ پربھُو دا جگت سُنايا۔

ستِنام دا مںتر درِڑا کے,

مُکتی مارگ سُّکھ دِکھايا۔

اپنے جان نِواجے بکھسے,

سِکھ سںگت سبھ پار لںگھايا۔

دھنّ دھنّ اّج ودھاای دا دِن ۔۔۲۔۔

مںگل چار اُچھاه گھنےرا,

گھر گھر مںگل اند سوايا۔

پٹنا سهر لهر آنںد وِچ,

نر ناری اُتساه ودھايا۔

پھَےلی کھُسی کیرتی واکر,

مُلک اسام تیک پهُںچايا۔

دےس کاورُو هُتے ستِگُرُو,

سُنتوپاں دا سکل کرايا۔

دھنّ دھنّ اّج ودھاای دا دِن : ۔۔۳۔۔

مںگت آاے سبھ ورسااے,

بھُگت مُکت جو جِس نُوں بھايا۔

گِآ ن کھالی کُای سوالی,

جو چاهِآ سوای کُجھ پايا۔

کھُلھے بھںڈارے اپر اپارے,

دان اتوٹ بِاںت کرايا۔

سدےانے نَوبت در وّجے,

جّس کوِّت کو بھّٹاں گايا۔

دھنّ دھنّ اّج ودھاای دا دِن : ۔۔۴۔۔

هور اوتار بتھےرے هواے,

ِاک ِاک کارن تے ِاک آيا۔۔

جو آيا تِن اپنا جگ وِچ,

دوهی ڈںکا نام جپايا۔

اےه اوتار اُتر کے آپے,

بھگت بھااُ برِت رُوپ دِکھايا۔

دُسٹ دوکھیآں نُوں دل مل کے,

نام, پرےم, بھگتی ول لايا۔

دھنّ دھنّ اّج ودھاای دا دِن : ۔۔۵۔۔

ِاک نُوں ِاّکو کرکے که کے,

ِاک ِاک واری ِاک سمجھايا۔

بِن اکال کُای هور ن دُوجا,

سرب کلا سمرّتھ سُهايا۔

دُبِدھا دوَےت هنےرا رَولا,

سّت اُپدےس پرکاس دِکھايا۔

سّت دھرم دا مارگ سِّدھا,

چّلن دا جِن وّل سِکھايا۔

دھنّ دھنّ اّج ودھاای دا دِن: ۔۔۶۔۔

بلِهارے وارے گھُںم وارے,

جگ رُڑھدے نُوں بنّےں لايا۔

کُربانی سدکے هو اُستوں,

نام دےِا جِن بھگتی لايا۔

رهُ سرناای اُسدی نِس دِن,

چاهیاے نهِں اُپکار بھُلايا۔