ਅਨਖੇੜੇ ਤੋਂ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ
ਨ ਬੇਸੁਰਿਆਂ ਨੂੰ ਛੇੜ ਐ ਦਿਲ !
ਏ ਸੁਰ ਹੁੰਦੇ ਸਰੋਦੇ ਨਾ,
ਜਿ ਹੋ ਜਾਵਣ ਤਾਂ ਸੁਰ ਉੱਤੇ
ਕੋਈ ਪਲ ਛਿਨ ਖੜੋਂਦੇ ਨਾ।
ਵਜਾਵੇਂ ਬੇਸੁਰੇ ਜੇਕਰ
ਸੁਰੋਂ ਤੈਨੂੰ ਉਖੇੜਨਗੇ,
ਤੂੰ ਲੁੱਡੀ ਪਾ ਤਿ ਨਚ ਐ ਦਿਲ !
ਕਿ ਨਚਦੇ ਹਾਰ ਪ੍ਰੋਂਦੇ ਨਾ।
ਅਜ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਸਾਕੀ ਨੇ
ਜਗਾ ਕੇ ਆਖਿਆ ਮੈਨੂੰ:
'ਗਗਨ ਚੜ੍ਹਦੇ ਜੁ ਚੰਨ ਵਾਂਝੂ
ਕਦੇ ਚੱਕੀ ਉ ਝੋਦੇ ਨਾ।
'ਤੂੰ ਹੋ ਰੌਸ਼ਨ, ਤੇ ਰਹੁ ਰੌਸ਼ਨ,
ਤੇ ਸਿਟਦਾ ਰੌਸ਼ਨੀ ਜਾ ਤੂੰ,
'ਕਿ ਸੂਰਜ ਚੰਨ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਨੂੰ
ਕਦੇ ਬੀ ਬੈਠ ਧੋਂਦੇ ਨਾ।
'ਲੁਟਾ ਖੁਸ਼ਬੂ ਗੁਲਾਬਾਂ ਜਿਉਂ
ਤੇ ਮੇਘਾਂ ਵਾਂਙ ਛਹਿਬਰ ਲਾ,
'ਖਿੜੇ ਖੇੜਾ ਲੁਟਾਂਦੇ ਹਨ
ਓ ਅਨਖੇੜੇ ਨੂੰ ਰੋਂਦੇ ਨਾ। ੮
