ਲਿਪਟ ਖਾਂਦੇ ਕਿਵੇਂ ਪਰਤਣ
ਵਤਨ ਹੋਸ਼ਾਂ ਦੇ-ਥਾਂ ਨੀਵੀਂ।
ਮੈਂ ਡਿੱਠੇ ਗਗਨ ਤੇ, ਸਹੀਓ !
ਪਤੰਗੇ ਬਨ ਰਹੇ ਤਾਰੇ
'ਨਜ਼ਾਰੇ-ਨੂਰ' ਦੇ ਦੁਆਲੇ
ਸਦਕੜੇ, ਵਾਰਨੇ ਥੀਵੀ।
'ਨਜ਼ਰ ਨਾਜ਼ਰ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦਾ
ਮੁਨੱਜ਼ਰ ਹੈ ਅਜਬ ਸਹੀਓ !
ਮੈਂ ਮੋਈ ਏਸ ਝਲਕੇ ਸਾਂ.
ਝਲਕ ਏਸੇ ਤੋਂ ਮੁੜ ਜੀਵੀ।
ਚੜ੍ਹਾ ਭੱਠੀ ਤੂੰ 'ਯਾਦਾਂ ਦੀ
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਰਸ ਚੁਆ ਇਸ ਤੋਂ
ਲਬਾ ਲਬ ਜਾਮ ਭਰ ਭਰ ਪੀ
ਜੁ ਏ ਮਸਤੀ ਨਜ਼ਰ ਢੀਵੀ।
ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਹੀਓ !
ਮੈਂ ਡਿੱਠਾ ਅੱਜ ਤੜਕੇ ਹੀ
ਜੋ ਇਸ ਮਸਤੀ ਤੋਂ ਖਾਲੀ ਹੈ,
ਉਨ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਹੋਸ਼-ਮਦ ਪੀਵੀ। ੧੪
