ਵੱਸ ਜਿਹਦੇ ਮਨ ਜਾ ਪਿਆ
ਤਨ ਪਾਸ ਉਸ ਦੇ ਲੈ ਚਲੋ,
ਕਰ ਦਿਓ ਹੁਣ ਨਜ਼ਰ ਸਾਰੀ,
ਨਜ਼ਰ ਉਸ ਦੀਦਾਰ-ਰੁਖ਼।
ਚੀਰਦੀ ਪਰਬਤ ਤੁਰੀ,
ਰੁਕਦੀ ਨਦੀ ਨਹੀਂ ਰੋਕਿਆਂ,
ਧੀਰਸਾਂ ਓਦੋਂ ਹੀ ਜਦ
ਜਾ ਦੇਖਸਾਂ ਦਿਲਦਾਰ-ਰੁਖ਼। ੨੦
ਵੱਸ ਜਿਹਦੇ ਮਨ ਜਾ ਪਿਆ
ਤਨ ਪਾਸ ਉਸ ਦੇ ਲੈ ਚਲੋ,
ਕਰ ਦਿਓ ਹੁਣ ਨਜ਼ਰ ਸਾਰੀ,
ਨਜ਼ਰ ਉਸ ਦੀਦਾਰ-ਰੁਖ਼।
ਚੀਰਦੀ ਪਰਬਤ ਤੁਰੀ,
ਰੁਕਦੀ ਨਦੀ ਨਹੀਂ ਰੋਕਿਆਂ,
ਧੀਰਸਾਂ ਓਦੋਂ ਹੀ ਜਦ
ਜਾ ਦੇਖਸਾਂ ਦਿਲਦਾਰ-ਰੁਖ਼। ੨੦