ਗ਼ਾਫ਼ਲੀ ਵਿਚ ਬੀਤੀ ਦਾ ਹਵਾ
ਗਿਆ ਟੁਰ ਸੁੱਤਿਆਂ ਮਾਹੀ,
ਮੈਂ ਡਿੱਠਾ ਭੋਰ ਜਦ ਜਾਗੀ,
ਹਾਏ ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਦੀਏ ਨੀਂਦੇ !
ਮਿਰੀ ਅੱਖ ਘੋਰ ਕਿਉਂ ਲਾਗੀ ?
ਉਕਾਈ ਹੋ ਗਈ ਕੋਈ,
ਕੁਈ ਗਲ ਨਾ-ਸੁਖਾਵੀਂ ਯਾ
ਨਿਕਲ ਮੂੰਹੋਂ ਗਈ ਮੇਰੇ,
ਜੋ ਚੰਗੀ ਓਸ ਨਾ ਲਾਗੀ।
ਘਰੀਂ ਆਇਆ ਪਰੀਤਮ ਦੇ
ਏ ਸਉ ਜਾਣਾ ਅਵੱਲਾ ਏ,
ਰਹੀ ਹਾਜ਼ਰ ਨ ਕਿਉਂ, ਹਾਏ !
ਕਿਉਂ ਜਾਗੇ ਰਾਤ ਨਾ ਝਾਗੀ !
ਜੇ ਹੁੰਦੀ ਜਾਗਦੀ, ਮਾਹੀ !
ਤੁਰਨ ਦੇਂਦੀ ਨ ਤੈਨੂੰ ਮੈ
