ਪੜ੍ਹ ਬੱਚੀ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਨੈਣ,

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਦੁਖ ਦੇ ਝਲਕਾਰੇ,

ਪਿਉ ਦੇ ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਲਖ ਵਾਰੇ

ਪਹਿਲਾਂ ਆ ਕੇ ਪੈਣ,

ਕੂਕ ਕਿਹਾ ਮੈਂ-ਮੇਰੀ ਬੱਚੀ !

 

ਹੇਠਾਂ ਵਿਚ ਬਜ਼ਾਰ,

ਕੌਮੀ ਕੋਈ ਜਵਾਨ,

ਮੂੰਹ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਝੱਗ ਵਗਾਈ,

ਲੱਖ ਜਣਿਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲਾਈ,

ਪਾਈ ਸ਼ਹੀਦੀ ਵੇਸ਼,

ਪਿਆ ਪੁਕਾਰੇ-ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼ !

 

ਮੇਰੀ ਬੱਚੀ !

ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼ !