(ਰਫ਼ੀਕ=ਦੋਸਤ, ਆਬਲਾ-ਪਾ=ਪੈਰੀਂ ਛਾਲਿਆਂ ਵਾਲਾ)

 

੮. ਯਹ ਆਲਮ ਸ਼ੌਕ ਕਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

ਯਹ ਆਲਮ ਸ਼ੌਕ ਕਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

ਵਹ ਬੁਤ ਹੈ ਯਾ ਖ਼ੁਦਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਯਹ ਕਿਨ ਨਜ਼ਰੋਂ ਸੇ ਤੂਨੇ ਆਜ ਦੇਖਾ

ਕਿ ਤੇਰਾ ਦੇਖਨਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੇ ਲੀਏ ਮੁਝਸੇ ਬਿਛੜ ਜਾ

ਯਹ ਮੰਜ਼ਰ ਬਾਰ-ਹਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਗ਼ਲਤ ਹੈ ਜੋ ਸੁਨਾ, ਪਰ ਆਜ਼ਮਾ ਕਰ

ਤੁਝੇ ਐ ਬੇਵਫ਼ਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਯਹ ਮਹਰੂਮੀ ਨਹੀਂ ਪਾਸੇ-ਵਫ਼ਾ ਹੈ

ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਸਿਵਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਯਹੀ ਤੋ ਆਸ਼ਨਾ ਬਨਤੇ ਹੈਂ ਆਖ਼ਿਰ

ਕੋਈ ਨਾ-ਆਸ਼ਨਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

 

ਯਹ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਕੈਸੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੈ

ਕਿ ਮੁਝਸੇ ਰਾਸਤਾ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਏ

ਦੋ ਘੜੀ ਉਸਸੇ ਰਹੋ ਦੂਰ ਤੋ ਯੂੰ ਲਗਤਾ ਹੈ

ਜਿਸ ਤਰਹ ਸਾਯਾ-ਏ-ਦੀਵਾਰ ਸੇ ਦੀਵਾਰ ਜੁਦਾ

 

ਯੇ ਜੁਦਾਈ ਕੀ ਘੜੀ ਹੈ ਕਿ ਝੜੀ ਸਾਵਨ ਕੀ

ਮੈਂ ਜੁਦਾ ਗਿਰਯਾ-ਕੁਨਾਂ, ਅਬਰ ਜੁਦਾ, ਯਾਰ ਜੁਦਾ

 

ਕਜਕੁਲਾਹੋਂ ਸੇ ਕਹੇ ਕੌਨ ਕਿ ਐ ਬੇਖ਼ਬਰੋ

ਤੌਕ-ਏ-ਗਰਦਨ ਸੇ ਨਹੀਂ ਤੁਰਰਾ-ਏ-ਦਸਤਾਰ ਜੁਦਾ

 

ਇਸ ਕਦਰ ਰੂਪ ਹੈਂ ਯਾਰੋਂ ਕੇ, ਕਿ ਖੌਫ ਆਤਾ ਹੈ

ਸਰੇ-ਮਯਖ਼ਾਨਾ ਜੁਦਾ ਔਰ ਸਰੇ-ਦਰਬਾਰ ਜੁਦਾ

 

ਕੂ-ਏ-ਜਾਨਾਂ ਮੇਂ ਭੀ ਖ਼ਾਸਾ ਥਾ ਤਰਹਦਾਰ 'ਫ਼ਰਾਜ਼'

ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਸ਼ਖ਼ਸ ਕੀ ਸਜ-ਧਜ ਥੀ ਸਰੇ-ਦਾਰ ਜੁਦਾ

 

(ਸੂਦ-ਓ-ਜ਼ਿਯਾਂ=ਲਾਭ ਹਾਨੀ, ਗਿਰਯਾ-ਕੁਨਾਂ=ਰੋਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਅਬਰ=ਬੱਦਲ, ਕਜਕੁਲਾਹੋਂ=ਟੇਢੀ ਪੱਗ ਵਾਲੇ, ਤੌਕ=ਜਿੰਦਾ, ਚੱਕਰ, ਤਰਹਦਾਰ=ਬਾਂਕਾ)

 

੧੦. ਸਿਤਮਗਰੀ ਕਾ ਹਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਮਹਰਮਾਨਾ ਲਗਾ

ਸਿਤਮਗਰੀ ਕਾ ਹਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਮਹਰਮਾਨਾ ਲਗਾ