(ਸਾਹਿਲ= ਕੰਢਾ, ਮੰਜ਼ਰ=ਨਜ਼ਾਰਾ, ਗੌਹਰ=ਮੋਤੀ)
੧੪. ਅਪਨੀ ਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੋ ਬੇਸ਼ਕ ਕਾਨ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
ਅਪਨੀ ਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੋ ਬੇਸ਼ਕ ਕਾਨ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
ਲੇਕਿਨ ਸ਼ਹਰ ਕੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਭੀ ਧਯਾਨ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
ਮੇਰੇ ਝੂਠ ਕੋ ਖੋਲੋ ਭੀ ਔਰ ਤੋਲੋ ਭੀ ਤੁਮ
ਲੇਕਿਨ ਅਪਨੇ ਸਚ ਕੋ ਭੀ ਮੀਜ਼ਾਨ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
ਕਲ ਤਾਰੀਖ਼ ਯਕੀਨਨ ਖ਼ੁਦ ਕੋ ਦੋਹਰਾਏਗੀ
ਆਜ ਕੇ ਇਕ-ਇਕ ਮੰਜ਼ਰ ਕੋ ਪਹਚਾਨ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
