ਲੋਗ ਨਾ-ਵਾਕਿਫ਼, ਫ਼ਜ਼ਾ ਬੇਗਾਨਾ, ਹਮ ਨਾ-ਆਸ਼ਨਾ

 

ਹਮ ਭਰੇ ਸ਼ਹਰੋਂ ਮੇਂ ਭੀ ਤਨਹਾ ਹੈਂ ਜਾਨੇ ਕਿਸ ਤਰਹ

ਲੋਗ ਵੀਰਾਨੋਂ ਮੇਂ ਕਰ ਲੇਤੇ ਹੈਂ ਪੈਦਾ ਆਸ਼ਨਾ

 

ਖ਼ਲਕ ਸ਼ਬਨਮ ਕੇ ਲੀਏ ਦਾਮਨ-ਕੁਸ਼ਾ ਸਹਰਾਓ ਮੇਂ

ਕ੍ਯਾ ਖ਼ਬਰ ਅਬਰ-ਏ-ਕਰਮ ਹੈ ਸਿਰਫ਼ ਦਰੀਯਾ-ਆਸ਼ਨਾ

 

ਅਪਨੀ ਬਰਬਾਦੀ ਪੇ ਕਿਤਨੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਥੇ ਹਮ ਲੇਕਿਨ 'ਫ਼ਰਾਜ਼'

ਦੋਸਤ ਦੁਸ਼ਮਨ ਕਾ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਹੈ ਅਪਨਾ ਆਸ਼ਨਾ