ਆਦਰ ਨਾਲ ਦਿੱਤੀ ਪੋਸ਼ਾਕ)

 

੩੧. ਕੁਛ ਨ ਕਿਸੀ ਸੇ ਬੋਲੇਂਗੇ

ਕੁਛ ਨ ਕਿਸੀ ਸੇ ਬੋਲੇਂਗੇ

ਤਨਹਾਈ ਮੇਂ ਰੋ ਲੇਂਗੇ

 

ਹਮ ਬੇ-ਰਾਹ-ਰਵੋਂ ਕਾ ਕਯਾ

ਸਾਥ ਕਿਸੀ ਕੇ ਹੋ ਲੇਂਗੇ

 

ਖੁਦ ਤੋ ਹੁਏ ਰੁਸਵਾ ਲੇਕਿਨ

ਤੇਰੇ ਭੇਦ ਨ ਖੋਲੇਂਗੇ

 

ਜੀਵਨ ਜ਼ਹਰ ਭਰਾ ਸਾਗਰ