ਖ਼ਵਾਬ ਮਰਤੇ ਨਹੀਂ

 

ਖ਼ਵਾਬ ਤੋ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੈਂ ਨਵਾ ਹੈਂ ਹਵਾ ਹੈਂ

ਜੋ ਕਾਲੇ ਪਹਾੜੋਂ ਸੇ ਰੁਕਤੇ ਨਹੀਂ

ਜ਼ੁਲਮ ਕੇ ਦੋਜ਼ਸ਼ੋਂ ਸੇ ਭੀ ਫੁੰਕਤੇ ਨਹੀਂ

ਰੌਸ਼ਨੀ ਔਰ ਨਵਾ ਔਰ ਹਵਾ ਕੇ ਅਲਮ

ਮਕਤਲੋਂ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚਕਰ ਭੀ ਝੁਕਤੇ ਨਹੀਂ

ਖ਼ਵਾਬ ਤੋ ਹਰਫ਼ ਹੈਂ

ਖ਼ਵਾਬ ਤੋ ਨੂਰ ਹੈਂ

ਖ਼ਵਾਬ ਸੁਕਰਾਤ ਹੈਂ

ਖ਼ਵਾਬ ਮੰਸੂਰ ਹੈਂ

 

(ਰੇਜ਼ਾ-ਰੇਜ਼ਾ=ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ, ਨਵਾ= ਆਵਾਜ਼, ਅਲਮ=ਝੰਡੇ)