ਜੈਸੇ ਤੁਝੇ ਆਤੇ ਹੈਂ ਨ ਆਨੇ ਕੇ ਬਹਾਨੇ

ਐਸੇ ਹੀ ਕਿਸੀ ਰੋਜ਼ ਨ ਜਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ

 

(ਪਿੰਦਾਰ=ਹੰਕਾਰ, ਮਰਾਸਿਮ=ਸੰਬੰਧ ਗਿਰੀਯਾ=ਰੋਣਾ)

 

੩. ਗਲੀਯੋਂ ਮੇਂ ਕੈਸਾ ਸ਼ੋਰ ਥਾ ਕਯੋਂ ਭੀੜ-ਸੀ ਮਕਤਲ ਮੇਂ ਥੀ

ਗਲੀਯੋਂ ਮੇਂ ਕੈਸਾ ਸ਼ੋਰ ਥਾ ਕਯੋਂ ਭੀੜ-ਸੀ ਮਕਤਲ ਮੇਂ ਥੀ

ਕਯਾ ਵਸਫ਼ ਉਸ ਸ਼ਾਯਰ ਮੇਂ ਥਾ ਕਯਾ ਬਾਤ ਉਸ ਪਾਗਲ ਮੇਂ ਥੀ

ਐਸਾ ਸਿਤਮ ਕਯਾ ਹੋ ਗਯਾ ਏਕ ਰਾਹਰੌ ਥਾ ਖੋ ਗਯਾ

ਫਿਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਸ਼ਾਮ ਥੀ ਔਰ ਸ਼ਾਮ ਭੀ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਥੀ

 

ਕਯਾ-ਕਯਾ ਹਵਾ ਚਲਤੀ ਰਹੀ ਯਹ ਲੌ ਮਗਰ ਜਲਤੀ ਰਹੀ

ਕਯਾ ਜ਼ੋਰ ਉਸ ਆਂਧੀ ਮੇਂ ਥਾ ਕਯਾ ਤਾਬ ਉਸ ਮਸ਼ਅਲ ਮੇਂ ਥੀ

 

ਸ਼ੋਲਾ-ਬ-ਦਿਲ ਆਤਿਸ਼-ਬ-ਜਾਂ ਫਿਰਤਾ ਰਹਾ ਵੋ ਬੇ-ਅਮਾਂ

ਨੱਸ਼ਾ ਕਹਾਂ ਸਾਗਰ ਮੇਂ ਥਾ ਮਸਤੀ ਕਹਾਂ ਬੋਤਲ ਮੇਂ ਥੀ

 

(ਮਕਤਲ =ਕਤਲਗਾਹ, ਵਸਫ਼=ਗੁਣ, ਬੇ-ਅਮਾਂ=ਬੇਆਸਰਾ, ਗੋ=ਭਾਵੇਂ, ਕਸ਼ੀਦ=ਕੱਢਣਾ)

 

੪. ਤੇਰੀ ਬਾਤੇਂ ਹੀ ਸੁਨਾਨੇ ਆਏ

ਤੇਰੀ ਬਾਤੇਂ ਹੀ ਸੁਨਾਨੇ ਆਏ

ਦੋਸਤ ਭੀ ਦਿਲ ਹੀ ਦੁਖਾਨੇ ਆਏ

ਫੂਲ ਖਿਲਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਹਮ ਸੋਚਤੇ ਹੈਂ

ਤੇਰੇ ਆਨੇ ਕੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਆਏ

 

ਐਸੀ ਕੁਛ ਚੁਪ-ਸੀ ਲਗੀ ਹੈ ਜੈਸੇ

ਹਮ ਤੁਝੇ ਹਾਲ ਸੁਨਾਨੇ ਆਏ

 

ਇਸ਼ਕ ਤਨਹਾ ਹੈ ਸਰੇ-ਮੰਜ਼ਿਲ-ਏ-ਗ਼ਮ

ਕੌਨ ਯਹ ਬੋਝ ਉਠਾਨੇ ਆਏ

 

ਅਜਨਬੀ ਦੋਸਤ ਹਮੇਂ ਦੇਖ, ਕਿ ਹਮ

ਕੁਛ ਤੁਝੇ ਯਾਦ ਦਿਲਾਨੇ ਆਏ

 

ਦਿਲ ਧੜਕਤਾ ਹੈ ਸਫ਼ਰ ਕੇ ਹੰਗਾਮ

ਕਾਸ਼ ਫਿਰ ਕੋਈ ਬੁਲਾਨੇ ਆਏ