ਪਤਾ ਨਹੀਂ

ਕਿਸ ਧਰਤੀ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿਚ...

 

ਅਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਜੀ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ-

ਕਿਹੋ ਜਹੀ ਇਸ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋਈ

ਫੁੱਲ ਮੋਇਆ ਪਰ ਮਹਿਕ ਨਹੀਂ ਮੋਈ

ਕਲ ਹੋਂਟਾ ਚੋਂ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਸੀ

ਅੱਜ ਹੰਝੂਆਂ ਚੋਂ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਹੈ

ਭਲਕੇ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ ਆਵੇਗੀ

ਸਾਰੀ ਧਰਤ ਵੈਰਾਗੀ ਹੋਈ

ਕਿਹੋ ਜਹੀ ਇਸ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋਈ

ਫੁੱਲ ਮੋਇਆ ਪਰ ਮਹਿਕ ਨਹੀਂ ਮੋਈ...

 

ਅਸੀਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ-ਇਮਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਰਹੇ, ਮਿਲਦੇ, ਵਿਛੜਦੇ ਤੇ ਫੇਰ ਮਿਲਦੇ। ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿਛੜਦੀਆਂ ਨਹੀਂ, ਇਕ-ਆਕਾਰ ਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ, ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਵਿਚ ਸਮਾਅ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।