ਹੁਣ ਤਕ ਜੋ ਵੀ ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਦੇ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਗੁਣ-ਔਗਣਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਬਾਰੇ, ਰਚਨਾ ਦੇ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ, ਰਚਨਾ ਦੇ ਮੁੱਲਾਂ ਬਾਰੇ, ਉਹਨਾਂ ਸਭ ਵਿਚ ਕਦੀ ਕਦਾਈਂ ਨਾਲ ਤੁਰਦੇ ਇਮਰੋਜ਼ ਦਾ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਇਮਰੋਜ਼ ਕੀ ਸਮਝਦੇ ਨੇ, ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਨੇ, ਇਸਦਾ ਕੀ ਮੁੱਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਮੁੱਲ ਨੂੰ ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਠੀਕ ਸਮਝਦੇ ਨੇ ? ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤਾ ਕੁਝ ਸੋਚਿਆ ਵਿਚਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਮਾ ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਦੇ ਇਸ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਇਮਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੇ ਪੂਰੇ ਸਪਰਪਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਨਿਭਾਇਆ ਹੈ। ਲੋਕੀਂ ਭਾਵੇਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹਿਣ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀਂ। ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਨਾਲ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹਾਸਲ ਹੋਇਆ ਜਾਂ ਗੁਆਚਾ ਇਮਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਹੀਂ। ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿਣਾ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਮਜਬੂਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਕਿਧਰੇ ਉਹ ਇਸ਼ਕ ਮਜਾਜ਼ੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਹਕੀਕੀ ਤਕ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਮਾ ਨੇ ਇਮਰੋਜ਼ ਨਾਲ ਹੋਈ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿਚ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਵਿਚ ਇਕੋ ਵੇਲੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਵੱਡੇ ਸਰਕਲ ਤਕ ਪਹੁੰਚੇਗੀ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਤੋਂ ਵਧ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ- ਇਮਰੋਜ਼ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗਵਾਹ ਬਣੇਗੀ।

...ਤੇ ਹੁਣ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਲੇਖਕ ਜਸਬੀਰ ਭੁੱਲਰ ਨੇ ਆਮ-ਖ਼ਾਸ ਲਈ ਪਹੁੰਚ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਬੂਹਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਹੈ।

ਡਾ. ਦਲੀਪ ਕੌਰ ਟਿਵਾਣਾ