ਬੰਸਰੀ ਵਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੇਂਟਿੰਗ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਦੀ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਛਪੀ ਹੈ। ਲਖਨਊ ਦੇ ਕੁਝ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਹ ਤਸਵੀਰ ਵੱਡੀ ਕਰਵਾ ਕੇ ਅਨੇਕਾਂ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿਚ ਲਗਵਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਤੇ ਬੋਲੇ, "ਕਲਾਕਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਲਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਐਵੇਂ ਫਜੂਲ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਸਲੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਲੋਕ ਖ਼ੁਦ ਲਾਉਣ।" ਉਹ ਇਮਰੋਜ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, "ਤੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕ ਲੋਕ ਗੀਤ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੈਂ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਤੇਰੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤੀ।"

ਇਮਰੋਜ਼ ਨੇ ਇਕ ਪੇਂਟਿੰਗ 'ਬਾਹੂ ਦਾ ਪੈਰ' ਬਣਾਈ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਦੀ ਦੋਸਤ ਸ਼ਕੀਲਾ ਲਾਹੌਰ ਲੈ ਗਈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਬਾਹੂ ਦੇ ਮਜ਼ਾਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਹਨੂੰ ਮਜ਼ਾਰ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਉੱਤੇ ਸਜਾਉਣ ਲਈ ਮੁਲਤਾਨ ਲੈ ਗਏ। ਇਸੇ