'ਮਤੇ ਫੇਰ ਹੋ ਜਾਏ ਸੁਗੰਧੀ'!

'ਭੋਲੀਏ !

'ਸੁਗੰਧੀ-ਦਾਤਾ ਹੁਣ

ਨੈਣਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਯ ਏ,

'ਜਦ ਹੋ ਗਿਆ ਮੁੜਕੇ 'ਸੁਗੰਧੀ'

ਤਾਂ ਨ ਰਹੇਗਾ ਨੈਣਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਯ

'ਸੁਗੰਧੀ ਸੁਗੰਧੀ ਰਹੇਗੀ

'ਪਰ

ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਨੈਣ

'ਨ ਦੇਖ ਸਕਣਗੇ ਸੁਗੰਧੀ ਨੂੰ ।'

३.

ਐ ਇਨਸਾਨ, ਹਯਾ !

ਤੈਨੂੰ ਸਾਜਿਆ ਸੀ ਦਰਦੇ-ਦਿਲ ਵਾਸਤੇ,

ਤੇਰੇ ਖ਼ਮੀਰ ਵਿਚ ਗੁੰਨ੍ਹੀ ਸੀ

ਹਮਦਰਦੀ ।

ਐ ਬੇਹਯਾ !

ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਤੂੰ ਬੇਦਰਦ ਹੋ ਉਠਦਾ ਹੈ,

ਦਰਦੇ-ਦਿਲ ਤੋਂ ਵਿਹੂਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬੀ

ਦਹਿਲ ਉਠਦੀ ਹੈ,

ਕੰਬ ਖੜੋਂਦੀ ਹੈ

ਤੇਰੀ ਪੱਥਰ-ਦਿਲੀ ਉਤੇ।

ਐ ਇਨਸਾਨ!

ਕਦੇ ਤੈਥੋਂ ਸਬਕ ਲੈਣ