بن جُّدھ

* بھاای ویر سِںگھ

جادُو هےٹھ سِکھنی, دیپ کَور, چَوںدا پِںڈ, پںماں,

کلال گُرُو کا لال, آلم چںد بلیآ چںد جُّدھ

1.

اںمرِت وےلا هَے, ساںت هَے, اےکاںت هَے, چُّپ هَے, سُهنی ٹھںڈھ پَے رهی هَے۔ آنںدپُر هَے, کیرتن هَے, کیرتن دی مِّٹھی مِّٹھی دھُن کنّی آ رهی هَے۔ مانوں چُّپ چُّپ دھارے سمادھی وِچ ٹِکی هوای هَے تے ِاس سُهاوے کیرتن دا سںگیتک رس اُس نُوں آپے وِچ مگن کر رِها هَے۔ ملکڑے ِاک ِاک دو دو سِّکھ آاُںدے هن تے سهِج نال دیوان وِچ ٹِکدے جاںدے هن۔ اَےڈے چھوپلے پَےر دھردے هن کِ اگے بَےٹھِآں نُوں رتا پتا ن لگے تے سُرت پر کھِںڈااُ دا اسر ن پوے۔ ِاس ترھاں دے ساںت پربھااُ وِچ وےلا هو گِآ ساهِباں دے آاُن دا, 'ستِنام' 'سری واهِگُرُو' دی دھُن لگ گای۔ سںگت ساری ادب نال اُّٹھ کے کھڑو گای۔ آپ آاے, هاں, آاے ساهِب سری گُرُو گوبِںد سِںگھ جی۔ دیوان وِچوں سارِآں دے نیاُںدے سیساں وِچ 'واهِگُرُو جی کا کھالسا سری واهِگُرُو جی کی پھتے دا اُتر دے, ملےاگر دی سمیر واںنگُو سهِجے تُردے جا بِراجے نِج سِںگھاسن اُتے۔ کیرتن پھےر جاری هو گِآ۔ چُپ ورت گای, ساںت رس ودھےرے هو گِآ۔ ساری سںگت نے آنںد لِآ, اُه آنںد هَے جو اںدرے هَے تے اںدروں نام وِچ لّگِآں مِل پَےںدا هَے {اںتر کھُوهٹا