ਈਸ਼ਰ - ਬਾਬਾ ਜੀ, ਪਾਨ ਤੇ ਕਦੀ ਚੂਪਿਆ ਨਹੀਂ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਕੀ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਤਵੀਤ ? ਸਾਡਾ ਤੇ ਤੂੰ ਫੱਕਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ।
ਨਾਜਰ - ਉਏ ਪਰ੍ਹਾਂ ਛਡੋ ਏਸ ਗਰੜ-ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਵੀ ਨਾਲੇ ਈ ਮੱਤ ਮਾਰੀ ਗਈ ਆ ?
ਮੰਗਲ ਦਾਸ - ਹਰੇ ਰਾਮ, ਹਰੇ ਰਾਮ, ਵਾਹਗੁਰੂ ਵਾਹਗੁਰੂ, ਤੁਮਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖੋ ਐਸੀ ਮਲੀਨ ਬੁੱਧੀ ਇਸ ਕਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਆਤਮਾ ਪਰ ਕਿਆ ਪੜਤਾ ਹੋਗਾ ?
ਮਹਿੰਗਾ - ਤੇ ਬਾਬਾ ਜੀ! ਹੋਰ ਸਾਥੋਂ ਕੀ ਲੈਣਾ ਜੇ, ਅੱਗੇ ਕਸਰ ਛੱਡੀ ਜੇ, ਆਹ ਹੁਣ ਫੇਰ ਕੀ ਆਖਿਆ ਜੇ, ਅਖੇ ਤੁਸਾਂ ਬੁੱਢੀ ਨੂੰ ਅੰਬ ਦਿੱਤੇ ਆ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਾਹਲੇ ਈ ਨਰਾਜ ਓ ਤੇ ਅਸੀਂ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਆਂ।
[ ਖੈਰੂ, ਪ੍ਰੀਤੂ, ਸੰਤਾ, ਨਰੇਣਾ, ਹਰੀ ਪੁਰ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾ ਪਾ ਕੇ ਮਿਲਦੇ ਨੇ ]
ਮੰਗਲ ਦਾਸ - (ਮਾਲਾ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ) ਮਗਰ ਮੁੰਡਿਓ, ਵੁਹ ਬੰਤੋ ਵਾਲੀ ਬਾਤ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹੀ, ਉਸ ਮੇਂ ਕਿਆ ਭੇਦ ਛੁਪਾ ਹੈ?
ਵੱਸਣ - ਲਉ ਪਈ, ਸਾਨੂੰ ਸਗੋਂ ਭੁਲ ਗਈ ਸਾ ਜੇ, ਬਾਬੇ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਈ ਰਹੀ ਜੇ ।
ਅਰਜਨ - ਤੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ! ਥੋੜੇ ਵਿਚ ਈ ਮੁਕਾ ਦਿੰਦੇ ਆਂ। ਕੁੜੀ ਸੀ ਅਸਾਂ ਕੱਢ ਕੇ ਆਂਦੀ, ਆਹ ਪਰਿਓਂ ਢਾਹੇ
