ਚੰਨਣ - ਸੰਤ ਜੀ, ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਕਈ ਕਰ ਲਈ ਦੀਆਂ ਨੇ, ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਰੇਖ 'ਚ ਮੇਖ ਮਾਰੋ ਤੇ ਆਖੋ ਵੇਖੋ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਜੋ ਹੋਵੇ ਸੋ ਹੋਵੇ। ਮੱਸਿਆ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵੀ ਆਉਣਾ ਏ ਜਾਂ ਤੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਲੈ ਮੁੜੇ ਜਾਂ ਆਪ ਵੀ ਗਏ। ਪਰ ਸੁੱਖ ਰਹੀ ਤੇ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਏਥੋਂ ਦੀ ਮੱਥਾ ਟਕਾ ਕੇ ਈ ਖੜਾਂਗੇ।
ਨਰੈਣਾ - (ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ) ਉਏ ਚੰਨਣਾ ! ਐਹੋ ਜੇਹੀ ਗੱਲ ਸੀ ਤੇ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਉਂ ਨਾ ਖਬਰ ਦਿੱਤੀ, ਤੂੰ ਤੇ ਬੜਾ ਮਾੜਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਆ। ਹੁਣ ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਕਰਨੀ ਜੇ, ਅਸੀਂ ਤੇ ਆਹ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਜ਼ਰ ਆਂ, ਸਾਨੂੰ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰਾਂ ਹੁਕਮ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਹੱਥ ਵੇਖਿਉ।
ਪ੍ਰੀਤੂ - ਕਿਉਂ ਪਈ ਸੰਤਿਆ, ਉਹੋ ਈ ਮਾਹੀ ਆ ਨਾ, ਜਿਨ ਬਲ੍ਹੜ ਵਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ, ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਦਾਜ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਘਰ ਭਰ ਦਿਤਾ, ਤੇ ਓਨ ਨੰਬਰਵਾਰ ਨੇ ਸਾਰਾ ਗਹਿਣਾ ਗੱਟਾ ਲਾਹ ਕੇ ਵਹੁਟੀ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਕੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਆਖੇ ਅਖੇ ਉਹਨੂੰ ਤੇ ਮਿਰਗੀ ਪੈਂਦੀ ਆ, ਭਾਈਆ ਉਹ ਤੇ ਬੜਾ ਆਪ ਹੁਦਰਾ ਆ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੁਣਦਾ ਗਿਣਦਾ ਨਹੀਂ, ਉਹਨੂੰ ਪਈ ਅਜੇ ਤਾਈਂ ਕੋਈ ਅਸਤਾਦ ਨਹੀਂ ਟਕਰਿਆ।
ਮੰਗਲ ਦਾਸ - ਭਾਈ ਸਿੱਖੋ, ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਾਲੀ ਮਤ ਕਰਨੀ, ਉਸ ਗੁਰਮੁਖ ਕੋ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕੇ ਸਾਥ ਸਮਝਾਨਾ ਤੇ ਰਾਜੀ ਨਾਮਾ
