مُکھ-بںدھ

ناٹک هِںدُستان لای کوای نویں چیج نهیں ۔ هِںدُستانی چِراں توں ساهِت دے ِاس اںگ توں جانُو هن۔ مسیه توں کای سال پهِلاں جد سِوااے ےُونان دے سارے مُلک جهالت دے هنےرے وِچ ٹٹولے دے رهے سن, لّکھاں هِںدُستانی کالیداس دے ناٹکاں نُوں کھےڈدے تے پڑھدے سن۔ کالیداس دے مگروں وی ِاس کلا اُتے هِںدُستان دے چوٹی دے ناٹک کاراں دا آرٹ کھرچ هُںدا رِها هَے۔ پر هَولی هَولی ودھدی گُلامی نے هِںدُستانیآں توں اُه وےهل کھوه لای جِس وِچ ناٹک ےا هور کوای کلا پرپھُلت هو سکدی هَے ۔ مُگلاں دے راج وِچ تاں ِاه کلا بِلکُل هی الوپ هو گای جاپدی هَے۔

مُسلماناں توں پهِلوں آاے لگ پگ سارے هملاوراں نُوں هِںدُوآں نے اپنے وِچ لین کر لِآ سی۔ پر مُسلمانی دھرم تے سبھِتا دی سکھسیات هِںدُوآں توں اےنی اڈری سی کِ اُه ِانھاں وِچ نا سما سکے ۔ ِاس لای هِںدُوآں وِچوں بهُتے تاں پھارسی ساهِت هی پڑھن لِکھن لگ پاے ۔ پر جِنھاں وِچ اجے کُجھ کنی باکی سی اُنھاں نُوں هِںدُو-دھرم نُوں بچااُن دے اُپرالِآں وِچ رُجھنا پِآ, تے رهِںدے کھُوںهدے هِںدُستانی کلاکار

(ا)

سِوااے بیر رس دیآں واراں لِکھن والے بھّٹاں دے, سِںگار رس دی گھور جِلھن وِچ کھُبھ گاے جِس وِچ آم تَور تے گُلام مُلکاں دے کلاکار ڈِگ جايا کردے هن۔

سو ِاس ترھاں نال ساڈے وتنی ناٹک کلاں نُوں لگ پگ بھُلا چُکے سن ۔ پر اںگرےجاں دے هِںدُستان وِچ آاُن نال اتے پچھمی تهِجیب تے ساهِت دا جِلا پھِرن نال ساڈیآں جںگاریآں ساهِتک رُچیآں پھِر چمک اُٹھیآں هن۔ نالے لوکاں نُوں دھرم دے تباه هو جان دا وی اج کل بهُتا ڈر نهیں ۔ ِاس لای لوکاں نُوں پھِر کُجھ وےهل جهی مِل گای هَے اتے هَولی هَولی هِںدُستان دیآں سبھ پراںتک بولیآں وِچ هر پرکار دا ساهِت کرُوںبلاں کّڈھن لگ پِآ هَے۔

پںجابی وِچ وی نواں ساهِت لِکھِآ جا رِها هَے۔ بھاوےں ناٹک ول اجے لوکاں دی رُچی گھٹ هَے پھِر وی دو چار کںم دے ڈرامے پںجابی وِچ لِکھے جا چُکے هن تے اُنھاں وِچوں کای ِاتِهاسک هن جِوےں مهاراجا رںجیت سِںگھ تے راجا پورس, کای سماجک هن جِوےں سُبھدرا تے سامُو ساه۔ پر سںترےن سِںگھ دا لِکھِآ تُهاڈے هتھ وِچلا ڈراما ِاک وکھری هی وِاُںت دا هَے۔ نا هی ِاس وِچ کوای ِاتِهاس تے نا هی سُود کھوری ےا وِدھوا