ਰੂਹਾਣੀ
ਉਂਝ ਤਾਂ ਉਹ
ਅੱਥਰੇ ਜਿਹੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ ਜਾਣੂੰ
ਥੋੜ੍ਹਾ ਰੱਖਦਾ
ਗਰੂਰੀ ਇਖ਼ਲਾਕ
ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗੇ
ਨੀਂ ਉਹ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਨਵਾਬ
ਕਦੇ ਲੱਗਦਾ
ਰੰਝੇਟਾ ਬਸ ਚਾਕ
ਖਿੱਚੇ ਉਹਦੇ ਵੱਲੀਂ
ਮੈਨੂੰ ਸਾਂਝਾਂ ਵਾਲੀ ਖਿੱਚ
ਜਾਪੇ ਉਹਦੇ 'ਨਾ
ਪੁਰਾਣਾ ਕੋਈ ਸਾਕ
ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ
ਬਰੋਬਰ ਮੈਂ ਰੱਖਾਂ
ਬੋਲੇ ਚੁੱਪ ਵਿਚੋਂ ਜੇ
ਉਹ ਇਕੋ ਵਾਕ