ਚੇਤਰ ਰਾਣੀ

ਨੀਂ ਰੁੱਤ ਰੰਗੀਏ

ਨਾ ਸੰਗੀਏ, ਮੰਗੀਏ

ਪੌਣਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹੁਲਾਰੇ ਨੀਂ

ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਜਗਣਾ, ਜਗਦੇ

ਜਿਉਂ ਅਰਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਤਾਰੇ ਨੀਂ

ਧੁੱਪ ਸ਼ਿੰਗਾਰੇ

ਛਾਂ ਪੁਕਾਰੇ

ਧਰਤੀ ਭਰੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਨੀਂ

ਅੱਜ ਮਨਮੌਜੀ ਬੱਦਲ ਪੈਣੇ

ਔੜ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਭਾਰੇ ਨੀਂ

ਚੇਤਰ ਦੇ ਵਿਚ ਉੱਡਣ ਮਹਿਕਾਂ

ਲੋਰ ਜਿਹੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ ਜਿਉਂ

ਜਾਂ ਤਿੱਤਲੀ ਕੋਈ ਰੂਪ ਕਵਾਰੀ

ਫੁੱਲਾਂ 'ਤੇ ਮੰਡਰਾਵੇ ਜਿਉਂ

ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਿਵੇਂ ਪਤਾਸੇ

ਹਾਸੇ ਸ਼ੱਕਰਪਾਰੇ ਨੀਂ

ਤੇਰੀ ਇਕੋ ਝਲਕ ਬਣਾਤੇ

ਸ਼ਾਹਾਂ ਤੋਂ ਵਣਜਾਰੇ ਨੀਂ

ਕਿਵੇਂ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰੱਖੀਏ