جنم استھان ننکانا ساهِب جهے استھاناں دے درسن دیدار کرن دا سُبھاگ پراپت هويا هَے۔ دھنّ بھاگ نے ساڈے ", جّتھے وِچوں ِاک بجُرگ بولو۔

"بےسک کھالسا جی گھر کھالسے سِر وی ِاک وّڈی جِںمےواری بندی هَے کِ اُه گُرُو ساهِب دے اُهناں ستھاناں نُوں پرگٹ کرے, جِهناں اُّتے مُگلاں دا کبجا هَے ". ِاک هور سِںگھ بولو۔

"کی آپ جی دا ِاسارا دِّلی دے استھاناں وّل هَے. ?"

"جی بِلکُل.... "

تُسیں ٹھیک کهِںدے هو سِںگھ جی مهاراج پںتھ نُوں تاکت بکھسن تے کِسے سُرمےں سِںگھ دے سِر مِهر بھرِآ هّتھ رکھ کے ِاه سےوا کروا ". هجے ِاک بجُرگ سِںگھ ِاه بول هی رِها سی کِ بال بابے دی اُںگل چھّڈ کے اکال بُںگے وّل بھّجِآ۔ "اَو تُوں کِّدھر نںٹھ چّلِآ بھُجںگیآ اَو بھاای سِںگھا... کِّدھر نُوں جا رِهَے " بابے نے پِّچھوں آواج ماری۔

پر بال اگلے هی پل اکال بُںگے دے وِهڑے وِچ کھلوتا ارداس کر رِها سی,

"هے میری پیری دے مالک ستِگُرُو سری هرِگوبِںد ساهِب سّچے پاتساه جیاَو آپ جی دا نِمانا بال آپ جی اّگے ارداس کردا هَے کِ آپ جی سمرّتھا بکھسو تاں کِ مَےں دِّلی وِچ آپ جیآں دے پاون استھان دُسٹاں کولوں مُکت کرواواں تے مُڑ اُسار کے پںتھ کھالسے دیآں کھُسیآں هاسل کر سکاں تاکت بکھسے ستِگُرُو جیاَو... هے دھنّ دھنّ دھنّ سّچے پاتساه گُرُو تےگ بهادر مهاراج جیاَو آپ جی ِاه سےوا مےری جھولی پااَو " آکھری ستراں بولدا اُه بڑھا ساهِب وّل دےکھ رِها سی, "هے اُّبلدیآں دےگاں نُوں ٹھار سکن والے تے تِّکھے آرِآں نُوں کھُںڈھے کر دےن والے سِدکی ےودھيو بل بکھسيو

"کی ارداس کردے اَو سِںگھ جی ", کول آ کے کھلوتے بابے نے بال نُوں پُّچھِآ, پر بال توں کُجھ بولِآ نا گِآ ۔ پر جد اُس ۔ سِر اُتاںه چُّکِآ تاں اکال بُںگے دے وِهڑے وِچلا بڑا, بال