shabad surat daa mel guroo naanak te maradaanaa

bhaaee guradaas jee likhade han kal taaran guroo naanak aaeaa, bhaav kalajugee jeevaan de udhaar lee guroo naanak dev jee daa prakaash hoeaa| guroo jee ne andhere raah noo rusnaaeaa| us vele de jo haalaat san uh sankhep roop vich kahee taan inaan hee kaafee hovegaa ki kal kaatee raaje kasaaee dharam pankh kar uddariaa| koorr amaavas sach chandramaa deesai naahee keh charrhiaa| hau bhaal vikunee hoee andherai raahu na koee vich haumai kar dukh roee| kahu naanak in bidh gat hoee|

haalaat ih san ki koorr dee kaalee masiaa roopee raat daa hanheraa chhaaeaa hoeaa see| sach daa chandramaa chhip giaa see| hanhere ch raah naheen see disadaa| fir savaal puchhiaa ki hun kee keetaa jaave eih uparokat savaal guroo saahib ne sansaar de sanamakh rakhiaa|

savaal keetaa jaa sakadaa hai ki guroo saahib ne utar kee ditaa guroo saahib ne jo utar ditaa usanoo bhaaee saahib bhaaee veer singh jee ne apanee anubhavee kalam raaheen is hathalee pusatak bhaaee maradaanaan vich pragattaaun daa yatan keetaa hai| bhaaee saahib inhaan savaalaan daa javaab naheen dinde ki maradaane daa janam kadon te kithe hoeaa jaan maradaane daa rang roop kiho jihaa see| uh te dasade han