ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕੁਝ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਕਈ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਐਸੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਦਾ ਕੋਈ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਅਸੀਂ ਐਸਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਲੋਕ ਰੇਲਵੇ ਦਾ ਟਾਈਮਟੇਬਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਇਹ ਤਰਤੀਬ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹੋਣ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਦ ਕਿਹੜੀ ਦੂਜੀ ਗੱਡੀ ਫੜਨੀ ਹੈ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਐਸੀ ਹਰਕਤ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ, ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਦੋਂ ਹੀ ਤਸੱਲੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ-ਭੋਜਨ, ਅੰਗੂਠਾ ਚੁੰਘਣਾ ਆਦਿ।
"ਇਹ ਤਸੱਲੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਹਰਕਤ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।”
ਸੋ ਜੇ ਕਦੇ ਐਸਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਹਰਕਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇਖੋ। ਸਰੀਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮਝਣ ਦਾ ਇਕ ਬੜਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਅੰਗ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਤਾਂ ਦੱਸਦਾ ਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਰਹੀ ਵਿਚਾਰ ਲੜੀ ਬਾਰੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਦਸਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਬਦਲ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਐਸਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਵਰਤਾਉ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਵੋ ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝ ਲਵੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਹਰਕਤ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਨਸਿਕ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਚੀਜ਼ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਵੋ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਹਰਕਤ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਲੋਂ ਹੋ ਰਹੀ ਦੇਖੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਸੋਚਣ ਦਾ ਇਕ ਮੌਕਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਐਸਾ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਐਸੀ ਹਾਲਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਚਲ ਰਹੀ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ-ਲੜੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ? ਜੇ ਉਹ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇਕ ਮੌਕਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਗਲਬਾਤ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰ ਸਕੋ।
ਸਿਆਣੀ ਗੱਲ
ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਸ ਦਾ ਅਸਰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਉੱਤੇ ਵੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
