ਦਾ ਹੋਇਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਯਾਅਨੀ ਦੇਰ ਠੇਕੇ ਤੋਂ ਬਾਈਪਾਸ ਹੋ ਕੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਰੋਟੀ 'ਤੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ। ਸਿਗਰਟ ਵੀ ਮੈਂ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛੱਡੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਸਿਗਰਟ ਦੀ ਤਲਬ ਲੱਗਦੀ ਮੈਂ ਮੂੰਹ 'ਚ ਦਾਤਣ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ।

ਮਿੱਤਰੋ। ਹਰ ਨਸ਼ਾ ਛੱਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਨਾ ਕੋਈ ਸਹਾਰਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਇਲਾਜ ਜੋਗੇ ਪੈਸੇ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਰੋਣ ਲਈ ਕੋਈ ਮੋਢਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਵੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਕੋਲ ਮੈਂ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਮਰਜ਼ੀ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰਿਓ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੈਣ ਆਵਾਂਗਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਗੁਫ਼ਾਵਾਂ 'ਚੋਂ। ਮੇਰੇ ਫੋਨ ਨੰਬਰ, ਈ-ਮੇਲ ਅਤੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਤੁਹਾਡੀ ਉਡੀਕ ਕਰੇਗਾ। ਮੇਰੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇਹ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਕਹਾਣੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਇਕ ਵੀ ਅੱਖ਼ਰ ਵੀ ਕੂੜ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ, ਜੇਕਰ ਇਹ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵੀ ਟੁੱਟੇ ਹੌਸਲੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਬਣ ਗਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਮਝਾਂਗਾ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹ ਧੋਤੇ ਗਏ, ਮੇਰੇ ਪਾਪ ਮਿਟ ਗਏ। ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਕਰਮ ਗਲਤੀਆਂ ਤੋਂ ਸਬਕ ਲੈ ਕੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਹੈ। ਸਮਰਪਣ ਨਾ ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਖੜ੍ਹੇ ਪਾਣੀ ਮੁਸ਼ਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਰਵਾਨਗੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤੇ ਇਹ ਰਵਾਨਗੀ ਤਾਂ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੇ ਨਸ਼ਾ ਰੂਪੀ ਖੜ੍ਹਤ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਅਪੀਲ ਹੈ ਜੋ ਉਮੀਦ ਲਾਹ ਬੈਠੇ ਹਨ ਕਿ 'ਇਹਦਾ' ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਣੇਗਾ, 'ਪੰਜਾਬ' ਦਾ ਕੱਖ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਹਿੰਮਤ ਹਾਰ ਗਏ ਤਾਂ ਫੇਰ ਹਾਰਿਆ ਨੂੰ ਹਿੰਮਤ ਕੌਣ ਦੇਵੇਗਾ? ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਹਾਰੋ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ। ਫਲ ਸਿਦਕ ਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਪਣਿਆਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਲਈ ਨਾ ਛੱਡੋ ਬਲਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ। ਲੜ ਕੇ ਹਾਰਨ 'ਚ ਕੋਈ ਹਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਪਰ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਬਾਹਰ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲੈਣਾ ਮਿਹਣਾ ਹੈ। ਜੂਝਣ ਦਾ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਨਸ਼ੇੜੀ ਜਾਂ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਮ ਇਨਸਾਨ ਲਈ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਠੋਕਰਾਂ ਨਾਲ ਲੜ ਕੇ ਲੋਹਾ ਹੋਇਆ ਸਿਦਕ ਹੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦਾ ਮੰਤਰ ਹੈ। ਉੱਠੋ। ਤੇ ਟੁੱਟੇ ਖੰਬਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਵਾਜ਼ ਭਰੋ ਮੰਜ਼ਿਲ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲੇਗੀ। ਕਿੰਨੀ ਛੇਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਦਕ, ਈਮਾਨ ਤੇ ਤਿਆਗ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਪਮਾਨ ਦੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਜੀਣ ਨਾਲੋਂ ਸਵੈ-ਮਾਨ ਨਾਲ ਜੀਵਿਆ ਇਕ ਲਮਹਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।