ਮਹਿੰਦਰਾ ਜੀਪ ਪਿੰਡ 'ਚ ਵੜ੍ਹ ਗਈ। ਮੇਰੀ ਰਣਨੀਤੀ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪੁਲਸ ਆਈ ਵੀ ਤਾਂ ਉਹ ਸੜਕ ਤੋਂ ਏਨੇ ਚਿਰ 'ਚ ਲੰਘ ਜਾਵੇਗੀ। ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲੋਂ ਟੀਕਾ ਲੁਆਇਆ ਤੇ ਮੈਂ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਵੀ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੋਈ ਸਕੂਟਰ ਦੇ ਦੇ ਪਰ ਉਹ ਡਰ ਗਿਆ। ਅਸੀਂ ਜੀਪ 'ਚ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਲੰਬੀ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ। ਲੰਬੀ ਦੇ ਐਨ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਅਚਾਨਕ ਜੀਪ ਰੁਕੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੌਕੰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਮਨ 'ਚ ਧਾਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਲੰਬੀ ਵੜ੍ਹਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦਾ ਦੇ ਜਿਪਸੀਆਂ 'ਚੋਂ ਉਤਰੀ ਖ਼ਾਕੀ ਧਾੜ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨੱਪ ਲਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਨਰੜ ਕੇ ਜਿਪਸੀ 'ਚ ਸੁੱਟ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਮੇਰੀ ਲੋਦਰ ਵਾਲੇ ਜੈਕੇਟ 'ਚੋਂ ਲਾਲ ਮਿਰਚੀ ਦਾ ਪਾਊਡਰ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਹਥਿਆਰ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਿਪਸੀ ਲੰਬੀ ਦੇ ਓਸ ਥਾਣੇ ਆ ਵੜ੍ਹੀ ਜਿੱਥੋਂ ਦੀ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸੈਂਕੜੇ ਵਾਰ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਬਣਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਦਰਅਸਲ ਦਿੱਲੀ-ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜ ਮਾਰਗ ਨੰਬਰ 9 ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਇਸ ਥਾਣੇ ਦੇ ਨਾਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਂ ਕਈ ਵਾਰ ਅਫੀਮ, ਚੋਰੀ ਦਾ ਸਮਾਨ ਜਾਂ ਨਸ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਲੰਘਿਆ ਸੀ । ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਵੀ ਗਿਆ ਪਰ ਮੈਂ ਹਰ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਟਪੱਲ ਮਾਰਦਾ ਕਿ ਪੁਲਸ ਵਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਚਾਹ-ਪਾਣੀ ਪੁੱਛਦੇ। ਲੇਕਿਨ ਅੱਜ ਤਕਦੀਰ ਹਾਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਚੋਰ ਦੇ ਦਿਨ ਪੁੱਗ ਗਏ ਸੀ ਸੁਨਿਆਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਵਾਰੀ ਸੀ।

ਸ਼ਿੰਦੇ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਥਾਣੇ ਦਾ ਮੁਨਸ਼ੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਨੂੰ ਕਿਤੇ ਖੇਡਦਾ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ "ਕੋਈ ਨਸ਼ਾ ਕਰਦੈਂ ?" ਮੈਂ ਨਾਂਹ 'ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ। ਓਹਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕਿਹਾ "ਦੇਖ ਲਾ ਤੇਰਾ ਭਲਾ ਹੈ।" ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਲਿਆ ਦਿਓ ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਕ ਲੈਨੇ ਆਂ ਜੀ।" ਮੁਨਸ਼ੀ ਨੇ ਕਾਲੀ ਖ਼ਸਖ਼ਸ (ਭੁੱਕੀ) ਦਾ ਅੱਧਾ ਕੌਲਾ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾਇਆ ਮੈਂ ਪਲ 'ਚ ਖਾਲ੍ਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਸਿਗਰਟ ਪੀਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਤਾਈ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਨਾਂਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਸਿਰ ਪਿਛਾਂਹ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਪੈ ਗਿਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਗਲਤ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ ਕੇਸ ਪਵੇਗਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਮੇਰਾ ਵਹਿਮ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਧੁੰਦ ਨਾ ਉਤਰੀ ਸ਼ਾਮੀਂ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ। ਪੌਣੇ ਕੁ ਸੱਤ ਥਾਣੇ ਦਾ ਬੂਹਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਿਪਾਹੀ ਏਧਰ-ਓਧਰ ਭੱਜਣ ਲੱਗੇ । ਸਲੂਟਾਂ ਲਈ ਬੂਟਾਂ ਦੀ ਠਾਹ-ਠਾਹ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਮੈਂ ਪਿਆ ਰਿਹਾ। ਅਗਲੇ ਪਲ ਇੱਕ ਗੋਢਿਆਂ ਤੱਕ ਕੋਟ ਪਹਿਨੀ ਵਿਅਕਤੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੰਗਿਆਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਮੱਘ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਕੁੰਢੀਆਂ ਹੋ ਕੇ ਜਲੇਬੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ। "ਉਠ ਓਏ।" ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਮਸ਼ਹੂਰ ਥਾਣੇਦਾਰ ਫੱਟੜਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਂਅ-ਪਤੇ ਸਮੇਤ ਕੁਝ ਸੁਆਲ ਪੁੱਛੇ। ਮੈਂ ਸਭ ਕੁਝ ਹੀ ਗ਼ਲਤ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਰੋਬਿਨਜੀਤ ਤੇ ਪਿੰਡ ਸਮਾਲਸਰ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਨਾਵੇਂ ਥਾਣੇਦਾਰ ਨੂੰ ਜਚੇ ਨਹੀਂ। ਉਸ ਨੇ ਇਸ਼ਾਰਾ