ਸਮਾਨ ਸਾਡੇ ਲਈ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ। ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਨੇ ਸਾਡੇ ਦੋਵਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਤਲਬ ਸਾਡੀ ਅੰਮੀ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੋਹ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼, ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਹੁਤ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਸੀ। ਅੱਜ ਵੀ ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਭਾਵੁਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਜੋਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਦੇ ਚੁੰਨੀ ਲੜ ਬੰਨੇ ਪੈਸਿਆਂ 'ਚੋਂ ਚੀਜ਼ ਖਾਣ ਦਾ ਮੋਹ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਭੁੱਲਣਾ ਹੈ। ਬੱਸ ਇੱਕੋ ਹੀ ਗ਼ਮ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਨਾਨੀ ਜੀ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਵੇਖ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ।
ਖ਼ੈਰ, ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ, ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਾਂਗ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਮੈਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਇੰਡੀਆ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਕੈਨੇਡਾ, ਉਨਟੈਰਿਓ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਮਾਂ ਲੱਗਿਆ, ਸਮਾਂ ਲੰਘਿਆ, ਅੱਜ ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਹਾਜ਼ਰ ਹੈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਵਿੱਤਰ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਜਿੰਨਾ ਦਾ ਦੇਣ ਮੈਂ ਧੁਰ ਉਮਰ ਤਕ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਪਿਆਰ ਜਿੰਨਾ ਮਾਣ ਬਖਸ਼ਿਓ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂਗਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੈਂਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ, ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦਾ, ਧਰਤੀ ਦਾ, ਜਲਵਾਯੂ ਦਾ, ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦਾ, ਪਾਠਕਾਂ ਦਾ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਦਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ।
ਮੈਂ ਬੜੇ ਨਿੱਘੇ ਮਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਆਗਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ "ਦਰਬਾਰ" ਵਿੱਚ।
ਧੰਨਵਾਦ ਸਹਿਤ,
5 ਮਾਰਚ, 2023
ਅਮਰਿੰਦਰ ਮਾਨ
ਕੈਨੇਡਾ