ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਕਿ ਸ਼ਾਗਿਰਦ

ਤੂੰ ਭਾਲ ਕਰੇਂਦੈਂ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਦੀ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਗਾਵਣ ਨੂੰ

ਚੜ ਉਤੇ ਅੱਡੀ ਲਾਵੇਂ ਤੂ ਰੁਖ ਅਪਣੇ ਰਾਸ ਚਲਾਵਣ ਨੂੰ,

 

ਕਰ ਲਾਦੂ ਕਿੱਲੇ ਬੰਨ੍ਹ ਲਵੇਂ ਜਦ ਲੋੜ ਪਵੇ ਛਟ ਪਾਵਣ ਨੂੰ,

'ਹਾਂ ਜੀ ਜੀ' ਪੱਲੇ ਪਾਵੇਂ ਤੂੰ ਜਿਸ ਮੁੱਲੋਂ ਭਾਰ ਉਠਾਵਣ ਨੂੰ।

 

ਰੁਖ਼ ਤੇਰਾ ਨਿਉਂ ਨਾ ਚੱਲਣ ਦਾ ਨਹੀਂ ਵਾਦੀ ਕਿਹਾ ਕਮਾਵਣ ਦੀ,

ਭੁੱਲ ਅਪਣੀ ਤੱਕਣ ਬਾਣ ਨਹੀਂ ਨਹਿਂ ਤਾਕਤ ਜਰਨੇ ਕਾਵੜ ਦੀ।

 

ਨਹਿ ਹਿੰਮਤ ਦਾਰੂ ਖਾਣੇ ਦੀ ਪਥ ਪਾਲ ਪਰ੍ਹੇ ਨਿਭਾਵਣ ਦੀ,

ਨਹੀਂ ਸਾਰ ਆਪਣੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਨਹਿ ਜਾਚ ਵੈਦ ਰੀਝਾਵਣ ਦੀ।

 

ਤੂੰ ਢੂੰਡ ਸ਼ਗਿਰਦ ਰਸ਼ੀਦ ਕੁਈ ਛਡ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਭਾਲ ਭਲਾਵਣ ਓ,

ਕੁਈ ਮੁਰਦੇ ਜਾਲ ਫਸਣ ਤੇਰੇ ਬੂ ਤ੍ਰੱਕੀ ਸਿਰੇ ਚੜਾਵਣ ਓ।

 

ਨਹਿਂ ਜੀਂਦੇ ਫਸਦੇ ਜਾਲ ਕਿਸੇ ਨਿਤ ਗਗਨ ਉਡਾਰੀ ਲਾਵਣ ਓ।

ਓ ਪੰਛੀ ਮੰਦਰ ਮੌਲਾ ਦੇ ਨ ਤੀਰ ਨ ਗੋਲੀ ਖਾਵਣ ਓ।

(ਕਸ਼ਮੀਰ 13-9-26)