دوهڑے

آدم رُوپ جِهِآ تن کیتا

آدم رُوپ جِهِآ تن کیتا, کَون بندا آپ دیوانا ۔

بِرهوں بھُوت شَوداای کرکے, اتے کردا خلک بےغانا ۔

رهِآ ِاشک پهاڑ چِرےںدا, اتے سی فرهاد نِشانا ۔

سوای شخس بولے وِچ مےرے, ِاوےں هاشم نام بهانا ۔

 

آدر بھااُ جگت دا کریاے

آدر بھااُ جگت دا کریاے, اتے کسبی کهِن رسیلا ۔

جے کر دُور هٹااے لوکاں, اتے کهِن سوان کُتیلا ۔

دےس تِآگ فکیری پھڑیاے, نهیں چھُٹدا کھےش کبیلا ۔

هاشم خِآل چھُٹے نهیں راهیں, کوای سَو تدبیر ن هیلا ۔

 

آشک آکھ دےکھاں کِس خاتر

آشک آکھ دےکھاں کِس خاتر, نِت چربی ماس سُکاون ۔

چاهُن هرف هِجر دا لِکھِآ, اُه کاگز ساف بناون ۔

رُک رُک سُوت پاے مِستر دا, اتے سابت کلم چلاون ۔

هاشم آشک اےس کِتابوں, نِت سمجھ سلُوک کماون ۔

 

آشک جےڈ بےاکل نا کوای

آشک جےڈ بےاکل نا کوای, جِن جان سمجھ نِّت کھپنا ۔

بےد کُران پڑھے جّگ سارا, اَوس نام جانی دا جپنا ۔

آتش لَےن بِگانے گھر دی, تے پھُوک دےون گھر اپنا ۔

هاشم شاه کی هاسل ِاشکوں, اَےوےں مُفت بِرهوں دا کھپنا ۔