ਨਿੱਕੇ ਵੀਰੇ ਨੇ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠਦੇ ਹੀ ਚਾਹ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੁੱਛਿਆ, “ਅਗਲੀਆਂ ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਕਦੋਂ ਆਉਣਗੀਆਂ, ਨਾਨਕੀਂ ਜਾਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਜਾਂ ਘਰ ਖੁੱਗ ਕੇ ਉੱਥੇ ਲੈ ਜਾਈਏ।" ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਕਿਹਾ ਬੱਸ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਫੇਰ ਆ ਜਾਣੀਆਂ ਤੇ ਫੇਰ ਤੂੰ ਵੀਹ ਦਿਨ ਰੱਜ ਰੱਜ ਕੂਲਰ ਮੂਹਰੇ ਪਵੀਂ, ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਆਪਾਂ ਮੂਹਰੇ ਨਹੀਂ ਪੈਣ ਦੇਣਾ...। ਐਨਾ ਕਹਿ ਉਹ ਮਨ 'ਚ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਪੇਕੇ ਘਰ ਦਾ ਜੋਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਜੂਹ ਟੱਪਣ 'ਤੇ ਹੀ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ।