ਦਿਲ 'ਚ ਰਹਿ ਰਹਿ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੋ ਖ਼ਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਏ

ਇਹ ਬੁਰੀ ਗੱਲ ਏ ਖ਼ਿਆਲ ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਏ

 

ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਹ ਨੀਂਦ-ਨਦੀ ਜਿਸ 'ਚ ਨੇ ਐਸੇ ਸੁਫ਼ਨੇ

ਖ਼ੌਫ਼ ਆਉਂਦਾ ਏ ਜਦੋਂ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਜਾਲ ਆਉਂਦਾ ਏ

 

ਹੈ ਬਹੁਤ ਉਚਾ ਸਦਾਚਾਰ ਦਾ ਗੁੰ ਬਦ ਫਿਰ ਵੀ

ਡੁੱਬ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਏ ਜਦ ਮਨ 'ਚ ਉਛਾਲ ਆਉਂਦਾ ਏ

 

ਕੀ ਤੇਰਾ ਮਨ ਵੀ ਹੈ ਬੇਸਿਦਕ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਰਗਾ

ਕੰਬ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਮਨ 'ਚ ਸਵਾਲ ਆਉਂਦਾ ਏ

 

ਅਪਣਿਆਂ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਹੀ ਲਾਏ ਹੋਏ ਬੂਟੇ, ਬੰਦਾ

ਬਾਲ ਲੈਂਦਾ ਏ ਇਕ ਐਸਾ ਵੀ ਸਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਏ