ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਫ਼ਰੇਬ ਨਾਲ ਭਰੀ ਔਰਤ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸੱਚੀਂ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਾਂ ਤੇ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੇ, ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਦੇ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਕਿਉਂ ਕਿ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਕੁਝ ਫੈਸਲੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਸੁਣਦਾ ਹੈ, ਭੋਗਦਾ ਹੈ ਪਰ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

*

ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਜੋ-ਜੋ ਵੀ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਉਸ 'ਚੋਂ ਜੋ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਉਹ ਚੁਣਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਥਾਂ ਲਿਖਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਵੀ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਦਿਆਂ, ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸਾਰਾ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਨੂੰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਮਿਲ ਕੇ ਜਾਣਿਆ ਉਸ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਸ ਦਾ ਬਲਾਗ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਜਾਣਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕੋ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕੇ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮਨ 'ਚ ਕੀ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਉਹੀ ਉਸ ਦਾ ਸੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਲਈਏ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬਲਾਗ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਫੋਟੋ ਸਟੇਟ ਹਨ।

ਉਹ ਕਮਾਲ ਦਾ ਆਦਮੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਇਸ ਕਮਾਲ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਵੀ ਯੋਗਤਾ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਉਸ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਜੋ ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕਦੀ ਵੀ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਣਾ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਉਸ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਨਾ ਮਿਲਦਾ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਕਾਰ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਕਾਫ਼ੀ ਟਾਈਮ ਹਸਪਤਾਲ ਰਿਹਾ। ਸਿਰ ਦੀ ਸੱਟ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਕਾਰਨ ਨੀਂਦ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਕੁਝ ਕੀਤਾ। ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਮੈਡੀਟੇਸ਼ਨ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਸੁਣਨ ਲਈ ਸਲਾਹਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਮੈਂ ਸਾਊਂਡ ਸਲੀਪ ਲੈਣ ਲਈ ਰੋਜ਼ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੀਲੇ ਕਰਦਾ ਪਰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੌਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਸਰਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਐਲਬਮ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ। ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸੀ। "ਲੇ ਯੂਅਰ ਹੈੱਡ ਔਨ ਮਾਈ ਲੈਪ” ਮੈਂ ਉਹ ਸੁਣਨ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਕਦੋਂ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਬਹੁਤ ਮਹੀਨਿਆਂ