ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਤਕਲੀਫ ਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ।

ਮੈਂ ਇਹ ਨੋਟ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਫਰੈਂਡ ਬਾਰੇ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ :

ਵਰਜਿਤ ਸੰਵਾਦ:

ਉਹ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਹੈ। ਚਿੱਟੀ-ਚਾਟ। ਦੁੱਧ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਾਲੇ ਕੇਸਰ ਨਹੀਂ ਘੁਲਿਆ। ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਰਿਸ਼ਤੇ ਪਲਾਨਿੰਗ ਹਨ ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ, ਮੁਹੱਬਤ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਮਿਲਣਾ ਮੁਹੱਬਤ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ ਹੈ। ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੀ। ਉਹ ਖ਼ੁਸ਼ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਗੱਲ ਮਜਾਕ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੌਸਲਾ ਉਹ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਹਰ ਗੱਲ ਹਾਸੇ 'ਚ ਉਡਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਔਰਤ ਇੱਕ ਹੈ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦੋ ਟੁਕੜਿਆਂ 'ਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਖਦੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਸਵੇਰੇ ਆਖਦੀ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ ਲੱਗਿਆ ਮਜ਼ਾਕ। ਰਾਤ ਮੈਂ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਤਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਮਨ ਦੀ ਆਪਣੀ। ਦਿਮਾਗ਼ ਸਮਾਜ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਹੈ। ਸੱਚ ਤਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਅਣਗਿਣਤ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣਗੇ। ਬਹੁਤ ਆਸੇ-ਪਾਸੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਭਟਕਦੇ ਰਹਿਣਾ। ਕੁਝ ਸੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੇ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਭਟਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਆਣੇ ਸਿੱਧ ਕਰਨ ਬਾਅਦ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣ ਬਾਅਦ। ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਸੱਚ ਸੁਣਨ ਬਾਅਦ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਝ ਝੂਠ ਸੁਣਾਉਣ ਬਾਅਦ। ਤੁਸੀਂ ਵਾਪਸ ਪਰਤਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਘਰ। ਕੁਝ ਸੱਚ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਨੂੰ ਓਥੇ ਮਿਲਣਗੇ। ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਸੌਂਦੇ ਹੈ। ਓਥੇ ਦੇਹ ਦੇ ਸੱਚ ਉਜਾਗਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਵੀ ਸੌਂਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਜਾਗਦੀ ਹੈ। ਓਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਮਰਦ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ। ਸਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਟੱਚ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਟੱਚ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਸਿਰਹਾਣੇ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਬਲਮ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਹੁਤੇ ਵਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗਦੀ ਹੈ