ਉਸ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਜਤਾਈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਤੁਸੀਂ ਖਾਣਾ ਕਿਉਂ ਖਾਧਾ, ਮੈਂ ਵੀ ਖਾਣਾ ਸੀ। ਇਹ ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਝੂਠੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ।

ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:

ਕਿ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਸ਼ਾਇਦ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਮਿਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਹਰ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਹਰ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤੈ ? ਕਈ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਣੇ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲੋਕ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਕਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੂਹਰੇ ਖੜਕੇ ਬੁੜਬੁੜਾਉਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਏਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਛੂੰਹਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੂਹ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਜੋ ਸਪੇਸ ਸਾਡਾ ਮਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਿਟ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੱਦ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਅਪਣੱਤ ਜਾਂ ਉਹ ਨੇੜਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਨੂੰ ਰੂਹ ਦਾ ਸਬੰਧ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਇੱਛਾ ਰਹਿਤ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋਣਾ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਹੀ ਸਭ ਭਰਿਆ-ਭਰਿਆ ਹੋਣਾ।

ਕੁਝ ਦੇਰ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਸੁਣਦੀ ਰਹੀ। ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਕਜ਼ਨ ਬ੍ਰਦਰ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਮਾੜੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਰੱਖਦਾ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਨਾਲ ਦੇ ਪਿੰਡ 'ਚ ਹੈ। ਜਿਸ ਸ਼ਹਿਰ 'ਚ ਮੈਂ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਆ ਜਾਂਦਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਟੀਚਰ ਦੇ ਸਬੰਧ ਬਾਰੇ ਪਤਾ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸਬੰਧ ਕਰਕੇ ਬਲੈਕਮੇਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਈ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦੇਵਾਂ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੇਰੇ ਉੱਪਰ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਮੇਰਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਕਹਿੰਦਾ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਮਕਸਦ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀਆਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਂ ਜਦ ਕੰਮ 'ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਓਥੇ ਵੀ ਕਈ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ