ਰਾਖ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਨੇ।

ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਖੂਨ ਡੋਲ੍ਹਣ ਵਾਸਤੇ

ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਕੁਰੂਖੇਤਰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਦੇ ਹਰ ਕਦਮ ਵਿਚ

ਮੇਰੇ ਸਿਰਜਕ ਦੇ ਅੰਗ ਖਿੰਡਰੇ ਪਏ ਨੇ

ਤੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਅਣਗਿਣਤ ਰਾਵਣਾਂ, ਦਰਯੋਧਨਾਂ ਦੀ

ਲਾਸ਼ ਜੀ ਉਠੀ ਹੈ-

ਤੇਰਾ ਮੁੱਲ ਤੇਰੀ ਕਦਰ

ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਕਦਮਾਂ ਨੂੰ ਜਾਪੇ ਜਾਂ ਨਾ ਜਾਪੇ

ਪਰ ਮੈਂ ਲਛਮਣ ਰੇਖਾ ਨੂੰ ਟੱਪ ਕੇ

ਖਿਲਾਅ ਵਿਚ ਲਟਕ ਜਾਵਾਂਗਾ।

ਮੇਰੇ ਅਭਿਮਾਨ ਦਾ ਵਿਮਾਨ

ਅਗਲੀ ਰੁੱਤ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਗਵਾਹ ਹੋਵੇਗਾ

ਤੇ ਓਦੋਂ ਹੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅਮੁੱਲੀਆਂ

ਹਿੰਮਤਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਪੈ ਸਕੇਗੀ।

ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਸ਼ੋਖੀ ਦੇ ਹੱਦਾਂ ਉਲੰਘਣ ਦਾ

ਤਾਂ ਕੋਈ ਗ਼ਮ ਨਹੀਂ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਸ ਜੋਬਨਾਈ ਵਾਦੀ 'ਚ

ਤੇਰੇ ਹੱਦਾਂ ਬਣਾਈ ਜਾਣ ਤੋਂ ਕਤਰਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।

ਮੇਰੀ ਮਹਿਬੂਬ

ਇਸ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿਚ ਫੜਨਾ ਲੋਚ ਨਾ

ਮੈਂ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ਸੜਨ ਨੂੰ

ਲੱਖਾਂ ਜਨਮ ਲੈਣੇ ਨੇ।

 

23. ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਖੋਜ

 

(ਮਰੀਅਮ ਕਿਸਲਰ ਪੀ. ਐਚ. ਡੀ. ਦੇ ਨਾਂ)

 

ਗੋਰੀ ਨਸਲ ਦੀ ਗੋਰੀ ਕੁੜੀਏ

ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਕਲਚਰ ਦਾ ਖੋਜ ਦਾ ਸਾਂਗ ਰਹਿਣ ਦੇ

ਅੱਧੀ ਦਿੱਲੀ ਹੀ ਉਂਝ ਹੀ ਹਿੱਪੀਆਂ ਲਈ ਮਨਜ਼ੂਰ ਸ਼ੁਦਾ ਹੈ।

ਤੇਰੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਾਏ ਤਾਂ

ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਪਿੰਡ ਸੇਵਕ ਵੀ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਡਾਲਰ ਨਾ ਖੋਟੇ ਹੋਵਣ ਦੇਵੀਂ

ਜੋ ਕਰਨਾ ਨਿਸਚਿੰਤ ਕਰੀ ਜਾ

ਕਲਚਰ ਦੀ ਗੱਲ,

ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿੰਨਾਂ, ਪਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ

ਤੀਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੱਚੀ ਰਾਤਾਂ ਚੰਨ ਨਹੀਂ ਚੜ੍ਹਦਾ

ਜਦ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ

ਦਾਗਾਂ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ।

ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੱਦਲ ਧੂੰਏ ਦੇ ਹਨ

ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਨਾਂ ਮੀਂਹ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।

ਹੁਣ ਨਾ ਸਾਡੀ ਬੀਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚ

ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਹੜ੍ਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ,

ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੋਚੀਆਣਾ ਛੱਪੜ