لوه کتھا : اوتار سِںگھ پاش

1. بھارت

 

بھارت-

مےرے ستِکار دا سبھ توں مهان شبد

جِتھے کِتے وی ورتِآ جااے

باکی سارے شبد ارتھ-هین هو جاںدے هن

ِاس شبد دے بھاو,

کھےتاں دے اُنھاں پُّتراں توں هن

جِهڑے اّج وی رُّکھاں دے پرچھاوِآں نال,

وکت مِندے هن۔

اُنھاں کول ڈھِّڈ توں بِناں, کوای سمّسِآ نهیں۔

تے اُه بھُّکھ لّگن تے

آپنے اںگ وی چبا سکدے هن,

اُنھاں لای زِںدگی ِاک پرمپرا هَے

تے مَوت دے ارتھ هن مُکتی۔

جد وی کوای سمُّچے بھارت دی

کَومی اےکتا دی گّل کردا هَے-

تاں مےرا چِّت کردا هَے

اُس دی ٹوپی هوا 'چ اُچھال دِآں۔

اُس نُوں دّساں

کِ بھارت دے ارتھ

کِسے دُشےںت نال سبںدھت نهیں

سگوں کھےتاں وِچ داِار هن۔

جِّتھے انّ اُّگدا هَے

جِّتھے سنّھاں لّگدیآں هن…

 

2. بےداوا

 

تےرے پُرباں دے نشے وِچ

اُه تَےنُوں بےداوا لِکھ گاے هن۔

ماچھیواڑا

اُنھاں دے مُوںهاں تے اُّگ آيا هَے۔

تے آاے دِن جُوںآں

اُتھے زفرنامے لِکھدیآں هن۔

اُه نَوںآں مهینِآں وِچ,

دو سَو سّتر ساهِبزادِآں دا اوتار کردے هن۔

تے کوای ناں کوای چمکَور لّبھ کے,

اُنھاں نُوں شهید دا رُتبا دِوا دِںدے هن۔

اَورںگزےب دی شَےتان رُوه نے,

لال کِلے دے سِخر

اشوک چّکر وِچ پروےش کر لیتا هَے

اتے اُنھاں نے ساںجھے پھرںٹ دے هزُور,