ਸਦਾ ਨਾ ਉਸ ਦਾ ਸੇਕ

ਹਰ ਅੱਗ ਦੇ

ਬਾਬਲ ਦੀ ਜਾਈ

ਟੁਰ ਜਾਏ

ਦੂਰ ਹਮੇਸ਼

ਇਹ ਕੀਹ ਅੱਗ ਦੇ ਲੇਖ,

ਨੀ ਸਈਉ

ਇਹ ਕੀਹ ਅੱਗ ਦੇ ਲੇਖ ?

 

ਹਰ ਘਰ ਦੀ

ਕੰਜਕ ਦੀ ਆਵੇ

ਜਦ ਵੀ ਅਗਨ-ਵਰੇਸ

ਹਰ ਬਾਬਲ ਦੀ ਨੀਂਦ ਗਵਾਚੇ

ਬਲਦਾ ਵਿਹੜਾ ਵੇਖ

 

ਹਰ ਬਾਬਲ

ਵਰ ਢੂੰਡਣ ਜਾਵੇ

ਹਰ ਅਗਨੀ ਦੇ ਮੇਚ

ਹਰ ਅੱਗ ਹੀ, ਛੱਡ ਜਾਵੇ ਸਈਉ

ਹਰ ਬਾਬਲ ਦਾ ਦੇਸ

ਲਾ ਤਲੀਆਂ 'ਤੇ

ਬਲਦੀ ਮਹਿੰਦੀ

ਪਾ ਕੇ ਅੱਗ ਦਾ ਵੇਸ

ਨੀਂ ਮੈਂ ਅੱਗ ਟੁਰੀ ਪਰਦੇਸ

 

ਪਰ ਸਈਉ,

ਮੈਂ ਕੈਸੀ ਅੱਗ ਹਾਂ

ਕੈਸੇ ਮੇਰੇ ਲੇਖ ?

ਇਕ ਤਾਂ ਮੁੱਖ ਦਾ, ਸੂਰਜ ਬਲਦਾ

ਦੂਜੇ ਥਲ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠ

ਤੀਜੇ ਬੈਠੀ,

ਮੱਚਦੀ ਦੇਹ ਦੇ

ਅਗਨ-ਬਿਰਛ ਦੇ ਹੇਠ