ਇਨ੍ਹਾਂ ਡੰਗਿਆ, ਅਤੇ ਨਾ ਡੰਗਿਆ ਵੀ

ਭਾਗ ਨਾਰੀ ਵਿਚਾਰੀ ਦੇ

ਸੜੀ ਜਾਂਦੇ

ਕਈ ਵਾਰ

ਮੈਂ ਰਾਣੀਏਂ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ

ਕਿਹਨੇ ਲੇਖ ਸੀ ਲਿਖੇ ਨੀ ਨਾਰੀਆਂ ਦੇ

ਚੰਦਨ ਕਿਸਮਤਾਂ ਦੇ

ਹੱਥੀਂ ਚੀਰਨੇ ਨੂੰ

ਪੁੱਠੇ ਦੰਦੇ

ਕਢਾਈਏ ਨੀ ਆਰੀਆਂ ਦੇ

ਜੂਨ ਪਿੰਜਰੇ

ਮਰਦ ਦੇ ਭੋਗਣੇ ਨੂੰ

ਖੰਭ ਨੋਚੀਏ

ਆਪ ਉਡਾਰੀਆਂ ਦੇ

ਨਾਲੇ ਪੁੱਤ ਦਈਏ

ਨਾਲੇ ਦਾਅਵੇ ਵੀ ਕਰੀਏ ਨੀ ਯਾਰੀਆਂ ਦੇ

ਮਾਲ ਜਿੱਤ-ਜਿਤਾ ਕੇ

ਮੋੜ ਦਈਏ

ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੰਦਰੇ ਸੂਮ ਜੁਆਰੀਆਂ ਦੇ

ਦਈਏ ਰੰਗਨੇ ਨੂੰ

ਰੰਗ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ

ਜਾਈਏ ਅਸ਼ਕੇ ਨੀ

ਇਨ੍ਹਾਂ ਲਲਾਰੀਆਂ ਦੇ

ਪੱਟ ਕੱਤੀਏ

ਤੇ ਨਾਲੇ ਭੁੱਜ ਮਰੀਏ

ਲਾਅਨਤ ਸੁੱਚੀਆਂ

ਤੰਦਾਂ ਖਿਲਾਰੀਆਂ ਦੇ

 

ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਦੀ

ਭਲੀ ਪੁੱਛੀ

ਏਸ ਜ਼ਾਤ ਤੋਂ ਰਾਣੀਏ