ਪਰ ਤੂੰ ਰਾਣੀਏਂ

ਝੱਲ ਖਲੇਰ ਨਾਹੀਂ

ਕਾਹਦੇ ਲਈ ਤੁੰ ਹੰਝੂ ਪਈ ਰੋੜ੍ਹਦੀ ਏਂ ?

ਇਕ ਦੈਂਤ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ

ਸਮਝ ਕਾਹਨੂੰ

ਗੋਰੇ ਹੱਥ ਨਮਾਣੀਏਂ ਜੋੜਦੀ ਏਂ

ਜੋ ਨਾ ਮਾਸ ਤੋਂ ਵੱਧ

ਸਵਾਦ ਜਾਣੇ

ਖੂਨੀ ਸ਼ਿਕਰਾ ਪਈ ਘਰੇ ਨੂੰ ਮੋੜਦੀ ਏਂ

 

ਹਾਏ ਨੀ ਨਾਰੀਏ

ਮੈਂਡੜੇ ਵਤਨ ਦੀਏ

ਝੂਠੇ ਮਰਦ ਲਈ

ਜਾਨ ਕਿਉਂ ਤੋੜਦੀ ਏਂ ?

 

ਵੇਖ ਅੰਧ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ

ਇਹ ਨਾਰੀਆਂ

ਦਾ ਕਦੇ ਰੋਹ ਆਉਂਦੈ

ਕਦੇ ਮੋਹ ਆਉਂਦੈ

ਇਕ ਛਿਣ ਚਾਹਵਾਂ ਇਹਦੀ ਕਰਾਂ ਪੂਜਾ

ਦੂਜਾ ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਦੇ ਸਰ

ਛੋਹ ਆਉਂਦੈ

ਇਹ ਮਰਦ ਕਸਾਈ ਵੱਤ ਦੁੰਬੀਆਂ ਜੋ

ਬੇ-ਜੀਭੀਆਂ ਨਾਰੀਆਂ

ਕੋਹ ਆਉਦੈ

ਰੂਪ ਧਾਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ

ਕਿੰਝ ਖੌਰੇ

ਅੱਲ੍ਹੜ ਸੁਪਨ ਨੀ

ਨਾਰ ਦੇ ਛੋਹ ਆਉਂਦੈ