ਤੇਰੀ ਤੇ ਪੂਰਨ ਦੀ ਅਗਨੀ

ਉਮਰ 'ਚ ਬੇ-ਸ਼ੱਕ ਸਾਵੇਂ ਕੋਹ ਹੈ

ਫਿਰ ਵੀ ਤੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਸਈਏ

ਉਸ ਦੇ ਗਰਭ-ਜੂਨ ਦੀ ਛੋਹ ਹੈ

ਪੂਰਨ ਦੀ ਕੱਚ-ਅੰਗੀ ਰੁੱਤ 'ਤੇ

ਜਨਮ ਪੀੜ ਦਾ ਮਿੱਠਾ ਮੋਹ ਹੈ

ਠੀਕ ਹੈ ਤੇਰੀ ਚਂਦਨ ਦੇਹੀ

ਰਚਨ-ਪੀੜ ਤੋਂ ਅਜੇ ਅਛੋਹ ਹੈ

ਪਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਅਹਿਸਾਸ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ

ਦੀ ਚਿਰਜੀਵੀ ਜਹੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਹੈ

 

ਲੂਣਾ !

ਕਦੇ ਵਿਵਰਜਿਤ ਅੱਗ ਨੂੰ,

ਸੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾਂ, ਹੱਥ ਨਾ ਲਾਈਂ

ਅਗਨ-ਮਿਰਗ ਦੀ ਪੂਰਨ ਅੱਗੇ

ਜੀਵਨ ਜੋਗੀਏ ਬਾਤ ਨਾ ਪਾਈਂ

ਧਰਤੀ ਦੀ ਨਾਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖੀ

ਚਿਤਰ-ਹੀਣ ਨਾ ਕਦੇ ਕਹਾਈ

ਪੂਰਨ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਕਰ ਜਾਣੀ

ਪੁੱਤਰ-ਭੋਗ ਕਦੇ ਨਾ ਚਾਹੀ

ਅਗਨ-ਮਿਰਗ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕਸਾਈਆਂ

ਉਸ ਦੀ ਪੁੱਠੀ ਖੱਲ ਲੁਹਾਈ

ਸਾਰਾ ਚੰਬਾ ਦੇਸ ਨਾ ਭੰਡੀ

ਬਾਬਲ ਦੇ ਸਿਰ ਖੇਹ ਨਾ ਪਾਈ

 

ਲੂਣਾ

ਈਰਾ।

ਤੂੰ ਵੀ ਸੱਚ ਸੁਣਾਇਆ

ਤੂੰ ਵੀ ਲੂਣਾ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ 'ਤੇ

ਮੱਤਾਂ ਦਾ ਬਸ ਲੂਣ ਹੈ ਲਾਇਆ

ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਾ ਆਇਆ