ਨੂੰ ਗਲਵੱਕੜੀ 'ਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਨਾਲ ਦੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, "ਇਹ ਮੇਰਾ ਨਲੂਆ ਹੈ"। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ 'ਨਲੂਆ' ਸਦਾ ਲਈ ਪੈ ਗਿਆ।

ਸਰਦਾਰ ਹਜ਼ੂਰ ਨੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਦਰਬਾਰੀ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਪੰਡਿਤ ਬਿਹਾਰੀ ਲਾਲ ਜੋ ਸ਼ੇਰ ਮਾਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਸਮੇਂ ਮੌਜੂਦ ਸੀ, ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਤੱਕ ਕੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਦੀ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਉ। ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਨੇ ਸੁੰਦਰ ਚਿਤ੍ਰ ਬਣਾਏ ਜਿਹੜੇ ਮਹਾਰਾਜੇ ਅਤੇ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਭੇਂਟ ਕੀਤੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਚਿਤ੍ਰ ਸਰਦਾਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਨੇ ਬੈਰਨ ਹੂਗਲ ਨੂੰ ੮ ਜਨਵਰੀ ੧੮੨੧ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਉਹ ਬੜਾ ਹੈਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਇਆ। ਹੂਗਲ ਦੀ ਆਪਣੀ ਲਿਖਤ ਇੰਞ ਹੈ:

I surprised him by knowledge whence he had gained the applellation of Nalva, and of his having cloven the head of a tiger who had already seized him as its prep. He told the Diwan to bring some drawings and gave use his portrait, in the act killing the beast (Travels in Kashmir & the Punjab by Baron C. Hugal Page 234).

ਮੌਲਾਨਾ ਅਹਿਮਦ ਦੀਨ ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ, 'ਮੁਕੱਮਲ ਤਾਰੀਖ ਕਸ਼ਮੀਰ' ਵਿੱਚ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, "ਨਲਵਾ ਦੀ ਵਜਾ ਤਸਮੀਆ ਕੇ ਮੁਤੱਅਲਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜਾ 'ਨਲ' ਜ਼ਮਾਨਾ ਕਦੀਮ ਮੇ ਏਕ ਬਹਾਦਰ ਅਰ ਸੁਜਾਤ ਰਾਜਾ ਥਾ'। ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਕੋ 'ਨਲ' ਸੇ 'ਨਲਵਾ' ਬਣਾ ਦੀਆ। ਨਲਵਾ ਸੇ ਮੁਰਾਦ 'ਸ਼ੇਰ ਕੋ ਮਾਰਨੇ ਵਾਲਾ' ਯਾ 'ਸ਼ੇਰ ਅਫ਼ਗਾਨ' ਹੈ।

ਮਿਸਟਰ ਐਨ. ਕੇ. ਸਿਨਹਾ ਆਪਣੀ ਲਿਖਤ 'ਤਾਰੀਖ' ਵਿੱਚ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰਦਾਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ 'ਨਲਵਾ' ਉਪ ਨਾਮ ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮਰੋੜ ਕੇ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ ਸੀ।

According to Vigne (1842) young Hari Singh was separated from his companions in the jungle and was found just as he destroyed a tiger with his sword.