੧) ਕ੍ਰਿਤ ਕਵੀ ਸਹਾਈ ਸਿੰਘ-ਸਹਾਈ ਸਿੰਘ ਵਿਦਵਾਨ ਕਵੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਰ ਵਿੱਚ ਜਨਮਿਆ। ਇਹ ਕੇਸਰ ਸਿੰਘ ਛਿੱਬਰ ਦਾ ਪੋਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਸੰਬੰਧੀ ਕਮਾਲਦੀ ਸ਼ਹਿਰਫ਼ੀ ਲਿਖੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ੩੦ ਬੈਂਤ ਹਨ। ਨਮੂਨਾ ਇਹ ਹੈ:

ਮੀਮ-ਮੌਤ ਨਾ ਜਾਣਦਾ ਕੇਹੀ ਹੁੰਦੀ, ਤੇਗਾ ਖਿੱਚ ਕੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੜਦਾ।

ਹੋਰ ਫ਼ੌਜ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਸੂਰਾ ਅੱਗੇ ਹੋਏ ਲੜਦਾ।

ਫ਼ੌਜ ਜਾਇ ਪਈ ਤੰਬੂ ਲੁੱਟਣੇ ਨੂੰ, ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਸੀ ਮਨ੍ਹੇ ਕਰਦਾ।

ਸਹਾਈ ਸਿੰਘ ਫਿਰੰਗੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀ, ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਰੂਦ ਭਰਦਾ। (੨੪)

੨) ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ ਗਿਆਨੀ- ਇਹ ਵਿਦਵਤਾ ਦੇ ਮਾਰਤੰਡ ਗਿਆਨੀ ਸੰਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਸਰਦਾਰ ਨਲੂਏ ਨੇ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਦੇ ਕਲਸ਼ ਦੀ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਲਗਾਈ ਸੀ। ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ ਨੇ 'ਜੰਗ ਨਾਮਾ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਕਾ' ੩੦ ਬੈਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ :

ਜੀਮ-ਜਾਣਕੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੂਰ ਭਾਰਾ, ਕਰੀ ਗੌਰ ਤੇ ਪਾਸ ਬਿਠਾਇਆ ਈ।

ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਇ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਲਾਈ ਕਲਗੀ, ਜਿਲ੍ਹਾ ਢਾਲ਼ ਅਣਵਾਇਆ ਈ।

ਸਿਰੋਪਾਉ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾਓ ਭਾਯਾ, ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੇ ਫ਼ਤਹਿ ਬੁਲਾਯਾ ਈ।

'ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ' ਚੜ੍ਹਿਆ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ, ਸਭੋ ਤੋਰਕੀ ਫ਼ੌਜ ਡਰਾਯਾ ਈ॥ (੪)

੩) ਰਾਮ ਦਿਆਲ ਆਨੰਦ- ਇਹ ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ੯੧ ਛੰਦਾਂ ਦਾ ਜੰਗ-ਨਾਮਾ ਸਰਦਾਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਲਿਖਿਆ:

ਮਹਾਂ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਤਤਬੀਰ ਕੀਤੀ, ਫੁੱਲ ਚਾਇ ਤੂਫਾਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਂਦਾ।

ਵਿੱਚ ਪਾਲਕੀ ਦੇ ਸਰਕਾਰ ਬੈਠੀ, ਨਾਲ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਅਸਵਾਰ ਲਾਂਦਾ।

ਚੰਬਾ ਘੋੜਾ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ, ਰਣ ਵਿੱਚ ਤਲਵਾਰੀਆਂ ਜਾਇ ਖਾਂਦਾ।

ਮਹਾਂ ਸਿੰਘ ਹਥਿਆਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਜੀ, ਚਾਏ ਘੋੜੇ ਦੇ ਹੰਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾਂਦਾ। (੭੪)

੪) ਅਗਿਆਤ ਕਵੀ-ਇਹ ਜੰਗਨਾਮਾ ਸਿੱਖ ਰੈਫਰੈਂਸ, ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਖਰੜਾ ਨੰ: ੫੮੫੪ ਤੇ ਪਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਰਦਾਰ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਅਸ਼ੋਕ ਨੇ ੧੮੫੦ ਵਿੱਚ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੇ ਤਕਰੀਬਨ ੧੦੦ ਛੰਦ ਹਨ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਬ੍ਰਿਜ ਹੈ: