مَےں ناستِک کِاُں هاں ?

نویں سمّسِآ هور کھڑھی هو گای هَے۔ کی سرو سکتیمان, سرو وِآپک تے سرو هِّتکاری رّب دی هوںد وِّچ مےرا اوِسواس مےرے اهںکار کرکے هَے ? مَےنُوں کدے چِّت چےتا وی نهیں سی کِ مَےنُوں کِسے وےلے ِاهو جِهی سمّسِآ دا ساهمنا کرنا پوےگا۔ آپنے کُّجھ دوستاں نال گّلبات کرن توں پتا لّگا هَے کِ مےرے کُجھ دوستاں (جے دوستی دا ِاه دااوا گلت نا هووے) نے مےرے نال تھوڑھے جِهے مےل جول مگروں (بھاای رندھیر سِںگھ وّل ِاسارا) هی ِاه سِّٹا کّڈھ لِآ کِ مےرا رّب دی هوںد توں مُنکر هونا مےری هِماکت هَے اتے ِاه وی کِ مےرا اهںکار هی مےرے اوِسواس دا کارن هَے۔ پھِر وی سمّسِآ تاں گںبھیر هی هَے۔ ِانھاں ِانسانی وتیرِآں توں اُّپر هون دا مَےں دااوا نهیں کردا ۔ مَےں وی آکھر ِانسان هاں, ِاس توں وّدھ کُّجھ نهیں تے نا هی کوای ِاس توں وّدھ هون دا دااوا کر سکدا هَے۔ مےرے وِّچ وی ِاّک کمجوری هَے۔ اهںکار مےرے سُبھاا دا وی ِاک اںگ هَے۔ مَےں آپنے ساتھیآں وِّچ تاناساه کرکے جانِآ جاںدا ساں ۔ ِاّتھوں تّک کِ مےرا دوست بی.کے. دّت کدی-کدی مَےنُوں تاناساه کهِںدا هُںدا سی۔ کای مَوکِآں اُّتے مَےنُوں هَےںکڑباج وی کِها گِآ۔ کُّجھ دوست پُوری گںبھیرتا نال دوس لااُںدے رهے کِ مَےں دُوجِآں 'تے آپنی راِا مڑھدا هاں اتے آپنی گّل منّوا لَےںدا هاں۔ مَےں ِانکار نهیں کردا کِ ِاه گّل کِسے هّد تّک سهی هَے۔ ِاس نُوں اهںواد وی کِها جا سکدا هَے۔ جِّتھوں تّک سماج دیآں رُوڑھیوادی رواِاتاں دے وِرودھ دا سوال هَے, مَےں اهںکاری هاں, پر ِاه جاتی گّل نهیں۔ ِاه آپنے وِچاراں 'تے مان والی گّل هَے, ِاسنُوں اهںکار نهیں کِها جا سکدا۔ ابھِمان جاں کهِ لاَو اهںکار کِسے منُّکھ وِّچ لوڑوں وّدھ آپنے آپ دا پرگٹاوا هُںدا هَے۔ کی مَےں بےلوڑے مان کرکے ناستِک بنِآ هاں جاں ِاس وِسے 'تے ڈُوںگھا مُتالِآ کرن مگروں اتے گںبھیر سوچ وِچار مگروں ناستِک بنِآ هاں? -ِاه سوال هَے, جِس بارے مَےں ِاّتھے چرچا کرنا چاهُںدا هاں, سبھ توں پهِلے ِاه نبےڑا کر لایاے کِ ابھِمان تے اهںکار دو الّگ-الّگ گّلاں هُںدیآں هن۔

مَےنُوں ِاس گّل دی هُن تّک سمجھ نهیں آای کِ بےلوڑا مان جاں پھوکا ابھِمان منُّکھ لای آستِکتا دے راه دا روڑا کِوےں بن سکدے هن۔ مَےں کِسے سّچی-مُّچی دے مهان وِاکتی دی مهانتا توں مُنکر هو سکدا هاں, بسرتے کِ مَےنُوں اَےوےں راه جاںدے هی سُهرت هّتھ لّگی هووے جاں مهان هون لای سّچیمُّچی لوڑیںدے گُن هی مےرے وِّچ نا هون۔ ِاه گّل سمجھ پَےںدی هَے, پر ِاه کِوےں هو سکدا هَے کِ کوای آستِک آپنے اهںکار کرکے ناستِک هو جاوے۔ سِرپھ دو گّلاں هو سکدیآں هن : جاں تاں منُّکھ کھُد نُوں کھُدا دا رکیب سمجھنا سُرُو کر دےوے جاں پھےر کھُد هی کھُدا بن بَےٹھے۔ دوهاں هالتاں وِّچ اُه سهی ناستِک نهیں هو سکدا۔ پهِلی سُورت وِّچ اُه رکیب دی هالت توں مُنکر نهیں هُںدا۔ دُوسری هالت وِّچ اُه سُچےت سّتھا دی هوںد نُوں منّدا هَے, جو پردے پِّچھِاُں ساری پرکِرتی نُوں چلا رهی هَے۔ ِاسدی ساڈے لای کوای اهِمیات نهیں کِ اُه کھُد نُوں کھُدا سمجھدا هَے جاں کھُدا نُوں کھُد توں الّگ کوای پرم- سّتھا منّدا هَے۔ اسل نُکتا ِاه هَے۔ دوهاں هالتاں وِّچ اُسدا رّب وِّچ وِسواس کاِام رهِںدا هَے۔ اُه کِسے وی ترھاں ناستِک نهیں۔ ِاهو مَےں آکھنا چاهُںدا هَے۔ مَےں اُپرلیآں دوهاں کِسماں وِّچ نهیں آاُںدا۔ مَےں تاں کِسے وی سرو سکتیمان جاں سرووپری سّتھا دی هوںد توں مُولوں هی ِانکاری هاں۔ ِاںجھ کِاُں هَے, مَےں ِاهدے بارے اّگے چّل کے وِچار-چرچا کراںگا۔ ِاّتھے مَےں ِاه گّل سپّسٹ کر دےنی چاهُںدا هاں کِ مَےں اهںکار کرکے ناستِکتا دے سِدھاںت دا دھارنی نهیں هويا۔ نا تاں مَےں کھُدا دا رکیب هاں, نا کوای رّبی اوتار تے نا هی آپ پرماتما هاں۔ ِاّک گّل تاں پّکی هَے کِ اهںکار کارن مَےں ِاه سوچنی نهیں اپناای۔ ِاس ِالجام دا جواب دےن لای مَےں تّتھ بِآن کردا هاں۔ مےرے دوست کهِںدے هن کِ دِّلی بںب تے لاهَور ساجِس کےساں دَوران مَےنُوں بڑی بےلوڑی سُهرت مِلی, اُس کارن مےرے وِّچ پھوکی سان آ گای۔ آاَو, آپاں دےکھیاے کِ اُنھاں دے کتھن کِّتھوں تّک ٹھیک هن۔ پِّچھوں جِهے واپریآں گھٹناواں کارن مَےں ناستِک نهیں هويا, مَےں تاں اُدوں هی رّب نُوں منّنوں هٹ گِآ سی, جد مَےں نامالُوم نَوجوان سی, جد مےرے اُپروکت دوست رّب دی هوںد توں سُچےت وی نهیں سن ۔ گھّٹو-گھّٹ کالج دا کوای وِدِآرتھی اےنا ابھِمانی نهیں هو سکدا کِ اُه ناستِک هو جاوے۔ بھاوےں کُجھ پروپھَےسر مَےنُوں پسںد کردے سن تے کُّجھ نا پسںد, پر مَےں کدے وی مِهنتی مُںڈا نهیں سی۔ اهںکار ورگے وِچار رّکھن دا مَےنُوں کوای مَوکا نهیں مِلِآ سی ۔ مَےں بهُت سںگااُو سُبھاا والا تے بھوِّکھ بارے اُلجھِآ رهِن والا مُںڈا سی تے اُهناں دِناں وِّچ مَےں پُورا ناستِک نهیں سی ۔ مَےں آپنے بابا جی دے اسر هےٹھ وّڈا هويا سی تے