25. ਗੋਬਿੰਦ ਪੁਰੇ

ਓਥੋਂ ਕੂਚ ਹੋਇਆ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਡੇਰਾ । ਗੋਬਿੰਦ ਪੁਰੇ ਉਤਰੇ। ਟਹਿਲ ਜੇਹੀ ਕੁ ਸਿਖਾਂ ਥੋਂ ਸਰੀ ਤੇਹੀ ਕੁ ਕੀਤੀ॥੨੫॥

26. ਗਾਗੇ

ਅਗੇ ਡੇਰਾ ਗਾਗੇ ਦੇ ਰਾਹਿ ਵਿਚਿ ਉਤਰਿਆ। ਫੇਰ ਗਾਗੇ ਉਤਰੇ, ਡੇਰਾ ਕੀਤਾ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੇ ਸਿਖ ਘਾਸ ਨੂੰ ਗਏ। ਰੰਘੜਾਂ ਨੇ ਬਰਖੇਸੀਆਂ ਨੇ ਸਿਖ ਛੇਤੇ ਫਾਟੇ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕੇ ਕੂਚ ਕਰ ਚਲੇ। ਓਨੀ ਹਥ ਜੋੜਿਕੇ ਟਿਕਾਏ, ਬਹੁਤ ਬੇਨਤੀ ਕਰਕੇ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਤਿਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖਿਕੇ ਖੁਸੀ ਨਾ ਹੋਏ॥੨੬॥

27. ਗੁਰਨੀਂ

ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਅਗੇ ਡੇਰਾ ਗੁਰਣੀ ਕੀਤਾ। ਗਾਗੇ ਕੇ ਜੱਟ ਮਗਰੇ ਗਏ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਓਨਾਂ ਕੋ ਆਦਰ ਨਾ ਕੀਆ॥੨੭॥

28. ਮਕਰੋੜ-ਗਾਗੇ ਦੇ ਜੱਟ ਬਖਸ਼ੇ

ਡੇਰਾ ਅਗੇ ਮਕੋਰੜ ਕੀਤਾ। ਗਾਗੇ ਵਾਲੇ ਓਥੇ ਭੀ ਮਗਰੇ ਗਏ। ਫੇਰ ਸਿਖਾਂ ਹਥ ਜੋੜੇ, ਕਹਿਆ: ‘ਏਨਾਂ ਪਾਸੋਂ ਹੋਈ ਤਾਂ ਬੁਰੀ ਹੈ, ਪਰ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਜੀ! ਏਨਾਂ ਕੋ ਬਖਸੀਏ ਜੀ! ਫੇਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਬਚਨ ਹੋਇਆ: 'ਏਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜੜਾਂ ਖਾਰੇ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਵਿਚ ਪਾਇ ਦਿਤੀਆਂ ਸਨ ਪਟ ਕੇ, ਸੰਗਤ ਡਾਢੀ ਹੈ, ਬਰਖੇਸੀਆਂ' ਦੀਆਂ ਸੁਧਕਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ, ਰੰਘੜਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ।'

ਗੁਲ ਗੁਲੀਆਂ ਨੂੰ ਬਖਸ ਹੋਈ: 'ਤੁਸੀ ਪੰਜ ਹੋਵੇਗੇ, ਤਾਂ ਭੀ ਸਿਧੂਆਂ ਨਾਲ ਅੜਦੇ ਰਹੋਗੇ।' ਸਿਧੂਆਂ ਨੂੰ ਬਚਨ ਹੋਇਆ ‘ਲੰਮੇ ਵਧਦੇ ਨਾਹੀ, ਆਪਣੇ ਮਰਾਤਬੇ ਵਿਚ ਹਛੇ ਰਹੋਗੇ।'

1. ਬਰੇ, ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੇ, ਗਾਗੇ, ਗੁਰਨੇ, ਮਕਰੋੜ ਤੇ ਧਮਧਾਣ ਆਗਮਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਕਵੀ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਰਾਸ ੧੧ ਅੰਸੂ ੪੧ ਵਿਚ ਦਿਤੇ ਹਨ।

2. ਭਾਵ ਕੁੱਟੇ ਮਾਰੇ।

3. ਆਪਣੀ ਜੜ ਆਪ ਪੁੱਟਣ ਵਾਲੇ।