33. ਦੱਗੋ ਮਸੰਦ ਦੀ ਪਹੇਮਾਨੀ ਤੇ ਨਾਸ਼

ਦੱਗੇ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਅਕੋਤ੍ਰ ਸੈ ਮੁਹਰ ਦਿਤੀ, ਬਚਨ ਕੀਤਾ: `ਤੂੰ ਗੁਰੂ ਕਾ ਮਸੰਦ ਹੈਂ, ਨਾਲੇ ਤੇਰਾ ਜਿਮੀਦਾਰਾ ਹੈ, ਸਾਡਾ ਅਸਥਾਨ ਬਣਾਉਣਾ, ਕੂਆ ਲਾਉਣਾ, ਗੁਰੂਸਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਢਾਉਣੀ। ਜੇ ਤਾਂ ਸਾਬਤੀ ਰਖੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਫੇਰ ਬੀ ਖਬਰ ਲਿਆਂਗੇ, ਜੇ ਨਿਰਾ ਮਸੰਦ ਹੋਇ ਗਇਆ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੇਰੀ ਉਲਾਦ ਦੇ ਪੇਸ ਆਊ। ਏਹ ਪੂਜਾ ਕੀ ਬਿਰਾਟਿਕਾ ਹੈ, ਬਡਿਆਂ ਬਡਿਆਂ ਨੂੰ ਦਾਗ ਲਾਇਆ ਹੈ।

ਤਿਸਨੈ ਕੂਆ ਆਪਣੀ ਨਿਆਈਂ ਬਿਚਿ ਲਾਇਆ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ: ਤਾਂ ਕੂਆ ਨਿਘਰਿ ਗਇਆ। ਦੂਜੀ ਬਾਰੀ ਫੇਰਿ ਚਿਣਿਆਂ ਤਾਂ ਵਿੰਗਾ ਹੋਇ ਗਇਆ। ਓਦੋਂ ਓਸ ਕੇ ਅਠਾਰਾਂ ਆਦਮੀ ਥੇ ਜਦੋਂ ਗੁਰਾਂ ਤੇ ਵੇਮੁਖ ਹੋਇਆ। ਉਲਾਦ ਮਾਰਿ ਹੋ ਗਈ, ਪਾਣੀ ਦੇਵਾ ਭੀ ਨਾ ਰਹਿਆ। ਚੁਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿਚ ਅਕਿ ਜੰਮੇ। ਏਹ ਬਾਤ ਰੋਸਨ ਹੈ। ਸਭ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਦੱਗੋ ਦੀ"।

ਆਪ ਚੜੇ। ਤਿਥੇ ਭਾਈ ਫੇਰੂ ਦਾ ਚੇਲਾ ਭਾਈ ਟਹਿਲ ਦਾਸ ਰਹਿਆ॥੩੩॥

34. ਖਨੌਰੀ

ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਡੇਰਾ, ਖਨੌਰੀ ਕੇ ਪਾਸ ਸੰਗਮ ਹੈ, ਓਥੇ ਕੀਤਾ। ਮਾਰਕੰਡਾ ਸੁਰਤੀ ਦੋਮੇ ਘਘਰਿ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਹੈਨ। ਮਤੰਗ ਰਿਖੀਸ਼ਰ ਨੇ ਤਿਥੇ ਤਪ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤ੍ਰਿਬੇਣੀ ਕੇ ਸਮਾਨ ਅਸਥਾਨ ਹੈ॥੩੪॥

35. ਬਹਿਰ ਜੱਖ

1. ਪੂਜਾ ਦੀ ਕੌਡੀ, ਪੂਜਾ ਦਾ ਧਾਨ।

2. ਸੂਰਜ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਰਾਸ ੧੧ ਅੰਸੂ ੪੩ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਇਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ਧਮਧਾਣ ਦੇ ਰਾਹਕ ਦਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਅਗਲੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਸਾਖੀਆਂ ਦੇ ਟਿਕਾਣਿਆਂ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦੇ ਪਧਾਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਬੀ ਇਸੇ ਅੰਸੂ ਵਿਚ ਹਨ।