ਮਿਲ ਵੇਲਾ ਊ

ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰਾਂ,

ਉੱਮਲ ਉੱਮਲ ਬਾਂਹ ਉਲਾਰਾਂ,

'ਸਾਂਈਆਂ' 'ਸਾਂਈਆਂ ਹਕਲਾਂ ਮਾਰਾਂ,

ਤੂੰ ਸਾਜਨ ਅਲਬੇਲਾ ਤੂੰ !

 

'ਤਰਕੇ ਆਵਾਂ' ਜ਼ੋਰ ਨ ਬਾਹੀਂ,

ਸ਼ੂਕੇ ਨਦੀ ਕਾਂਗ ਭਰ ਆਹੀ,

'ਤੁਰ ਕੇ ਆਵਾਂ' ਰਾਹ ਨ ਕਾਈ,

ਸਾਜਨ ਸਖਾ ਸੁਹੇਲਾ ਤੂੰ !

 

ਤੁਲਹਾ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ,

ਘਸ ਘਸ ਹੋਇਆ ਅੱਧੋਰਾਣਾ,

ਚੱਪੇ ਪਾਸ ਨ, ਕੁਈ ਮੁਹਾਣਾ,

ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਦੁਹੇਲਾ ਉ।

 

ਬੱਦਲਵਾਈ ਕਹਿਰ ਹਵਾਈ,

ਉਡਨ-ਖਟੋਲੇ ਵਾਲੇ ਭਾਈ,

ਧੂਮ ਮਚਾਈ, ਦਈ ਦੁਹਾਈ:

-'ਏ ਨਾ ਉੱਡਣ ਵੇਲਾ ਉ’।