ਛਿੱਡੀ

ਪ੍ਰਸ਼ਨ-   ਤੂੰ ਕੌਣ ਨੀ ਮਾਈ?

ਉੱਤਰ-    ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਜਾਈ, ਪਰ ਦਹੀਂ ਨਾਂ,

ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਜਾਈ, ਪਰ ਮਲਾਈ ਨਾਂ,

ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਜਾਈ, ਪਰ ਮੱਖਣ ਬੀ ਨਾਂ,

ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਜਾਈ, ਪਰ ਲੱਸੀ ਬੀ ਨਾਂ।

ਪ੍ਰਸ਼ਨ-   ਫਿਰ ਤੂੰ ਕੌਣ ਹੈਂ ਮਾਈ?

ਉੱਤਰ-   ਕੰਨਾਂ ਪਿਛੇ ਹਥ ਧਰਕੇ ਸੁਣੀ ਮੇਰੇ ਵੀਰਾ!

ਮੈਂ ਊਂ : ਛਿੱਡੀ, ਛਿੱਡੀ, ਛਿੱਡੀ।

ਪ੍ਰਸ਼ਨ-   ਫਿਰ ਮਾਈ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਨਾ ਨਾ ਹੋਈ?

ਉੱਤਰ–   ਨਾ ਵੇ ਵੀਰਾ! ਐਉਂ ਨਾ ਆਖ

ਮੈਨੂੰ ਮਲ ਲੈਂਦੀ ਏ ਸੁਆਣੀ

ਅਪਣੇ ਹਥਾਂ ਦੇ ਨਾਲ,

ਓਹ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕੂਲੇ,

ਲਗਦੇ ਹਨ ਪੀਆ ਦੇ ਗਲ ਜਾਇ।

 

ਸੁਣ ਵੇ ਵੀਰਾ!

ਮੈਨੂੰ ਮਲਦੀ ਹੈ ਸੁਆਣੀ

ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆਪ,

ਪੀਆ ਤਕ ਤਕ ਕੇ ਚਿਹਰਾ

ਪਿਆ ਹੁੰਦੈ ਨਿਹਾਲ।

ਸੋਹਣੇ ਸਾਈਆਂ ਨੇ ਦਿਤਾ ਈ ਮਾਣ

ਅਸਾਂ ਨਿਮਾਣਿਆਂ ਜੋਗ,

ਹਾਂ,

ਅਸਾਂ ਨਿਮਾਣਿਆਂ ਜੋਗ। 42.