ਏਲਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਪਰ ਸਤਿਕਾਰ ਵਜੋਂ ਚੁਪਚਾਪ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ।

ਗੁਡੀਆ ਇਥੇ ਹੀ ਹੈਂ ਤੂੰ ? ਅਜੇ ਕੱਲ੍ਹ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ- ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਅਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਔਰਤ ਬਚੀ ਹੋਈ ਹੈ ਓਸ਼ੋ ? ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਬਚੀ ਹੋਈ ਹੈ ਪਰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਰਹਿ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਚੰਗੇ।

ਏਲਿਸ ਖਾਲਸ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਕੁੜੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਦਰਬਾਰ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦਿਆਂ ਉਹ ਹੱਸੀ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਏਲਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ I MET NOBODY ਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਸਮਝਿਆ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਨੋਬਾਡੀ ਹੈ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੈ ਨੌਬਾਡੀ ਬੰਦੇ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ, ਕਿ ਨੋਬਾਡੀ ਸਮਬਾਡੀ ਹੈ। ਏਲਿਸ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਸਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤਾਂ ਹੈ ਆਈ ਮੈਂਟੱ ਨੋਬਾਡੀ, ਨੋਬਾਡੀ ਇਜ਼ ਨੋਬਾਡੀ।

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ- ਸਹੀ ਹੈ, ਨੋਬਾਡੀ ਇਜ਼ ਨੋਬਾਡੀ ਪਰ ਹੁਣ ਤਕ ਇਥੇ ਪੁੱਜਾ ਕਿਉਂ ਨੀ ?

ਦੋਵੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ ALICE IN WONDERLAND ਵਿਚ ਵੀ ਤੇ ALICE THROUGH THE LOOKING GLASS ਵਿਚ ਵੀ। ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਸਭ ਤੋਂ ਅਦਭੁਤ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੇਵਿਸ ਕੰਰਲ ਲੇਖਕ ਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਤਾਂ ਗਣਿਤ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਇਹ ਫਰਜ਼ੀ ਨਾਮ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਸੱਤਿਆਨਾਸ, ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉਸ ਦਾ ਨਕਲੀ ਨਾਮ ਜਾਣਦੀ ਹੈ, ਅਸਲ ਬੰਦਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ। ਇਹ ਵੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਹਿਸਾਬਦਾਨ, ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖ ਦਏ।

ਸੋਚਦੇ ਹੋਵੇਗੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਯਾਂ ਪਾਲ ਸਾਰਤਰ ਦੀ BEING AND NOTHINGNESS ਅਤੇ ਲੇਵਿਸ ਕੇਰਲ ਦੀ ALICE IN WONDER LAND ਇਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਨੇ। ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ। ਹੋਰ ਦੇਖੋ। ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਚੁਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ALICE IN WONDERLAND ਰੱਖ ਲਵਾਂਗਾ ਤੇ BEING AND NOTHINGNESS ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿਆਂਗਾ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਵਿਚ ਏਨੀ ਦੂਰ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਲੱਡੇ ਮੁੜਕੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਛੋਟੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਰੂਹਾਨੀ ਤਾਕਤ ਹੈ ਬੜੀ। ਮਜ਼ਾਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ, ਸਹੀ ਕਿਹਾ।