ماهی مَےںڈڑا

مَےں بِرهن رهُوں اُجاڑاں 'چ

گُلجاراں اُهلے وّسے ماهی مَےںڈڑا

ِاه ِاسک جادُو هَے جاں ٹُونا

اّج تاایں نا سمجھ آيا پَےںتڑا

 

مّکا ماهی دا گھر بتلايا

سردل اُسدی سیس نِوايا

مُّکھ پھسُماوجاُل نُور کھُدايا

کھُد دا کھُد هی هَے وو هَےںکڑا

مَےں بِرهن رهُوں اُجاڑاں 'چ

گُلجاراں اُهلے وّسے ماهی مَےںڈڑا

 

دیدار جِسدا کرن چلا اے

مَےںڈڑا ماهی کالُبلا اے

اساں جانا لاِالاها جانا

اُس نُوں دےکھن میل سَےںکڑا

مَےں بِرهن رهُوں اُجاڑاں 'چ

گُلجاراں اُهلے وّسے ماهی مَےںڈڑا

دِل بیتر کھِلا سگُپھا

پیآ دی هَے اّکھ اجُوبا

دےکھو رے دےکھو آسِک هوِااَو

پرےتاں دا وی پیر دَےںتڑا

مَےں بِرهن رهُوں اُجاڑاں 'چ

گُلجاراں اُهلے وّسے ماهی مَےںڈڑا

ِاه ِاسک جادُو هَے جاں ٹُونا

اّج تاایں نا سمجھ آيا پَےںتڑا

 

(بِرهن - وِچھوڑے 'چ مرِآ

مَےںڈڑا - مےرا

گُلجار - باگ

پھسُماوجاُل - کھُدا ورگا

هَےںکڑا - کھُد دی مِسال

کالُوبلا - رّب

لاِالاها - کوای سّک نهیں

سگُوپھا - نواں کھِڑِآ پھُّل)

جهِمت

من جهِمت لاگی هِجر کی

تن کیآ جکھمی میت نے

مجهب سبھ کا اےک هَے

سور مچايا ٹھںڈی سیت نے

مِّٹی مےں دپھنا دیآ

مےرا ججبا مےرے اجیج نے

جّگ منوانے چّلِآ تھا

جات سبھ کی ِاّکو چیج اے

نا ےار اناِات سمجھِآ

کھُوب سمجھايا مَےں ڈھیٹھ نے

وِچھوڑ دیآ جی وِچھوڑ دیآ

ےار مُجھ سے جّگ کی ریت نے

گُجارِس

دِلاں دے وِّچ رّبا تُوں, جے ِاسک دا بیج لايا اے,

مِهربانی تےری هںجھُوآں دا, اُس نُوں پانی نا دےویں!

اُهدے جے کھاباں 'چ سوهنا جِها, کوای گھر بنايا اے,

گُجارِس مےری کِ اُسدے نَےناں نُوں, سُنامی نا دےویں۔

 

جے تانی ِاسک دی اُلجھے, راتاں نُوں سَون نای دِںدی,

مهِرم دے وِّچھڑن پِّچھوں, کِسے دا هون نایں دِںدی!

جے اُسدے نَےناں نُوں سُپھنے دِکھا کے, کھوهنے اںتاں 'چ,

مَےں ارجاں کردا کِ ِاس توں چںگا, تُوں هانی نا دےویں۔

جو گُںمِآ اے کھِآلاں 'چ, کھِآل هکیکت کردے,

جو رّکھدا سوچ وسلاں دی, تُوں اُس نُوں اکیدت کردے!

مُهّبتاں دے گلاساں ’چ جے, سربت کَوڑے ورتااُنے,

تاں, اَےوےں کِسے نُوں بھر کے پهِلاں, مِّٹھی چاهنی نا دےویں!

 

جے هووے پِآر دا درِآ, کِسے دے سینے 'چوں وهِںدا,

ِاهدے وِّچ هرج هی هَے کی, جو جاتاں نُوں هَے جّجھ کهِںدا!

جے ےارو سبھ دے گھر دیآں, کںدھاں ِاّک جایآں هوون,

پھِر نسلاں دے کِّسِآ نُوں, کدے هون هاوی نا دےویں!

 

اگر کوای کِسے اُّپر, انّھا وِسواس کردا,

تُوں اُس نُوں توڑ نا دےویں, ساِار اےهی دُآ کردا۔

جو ساهاں توں وی پهِلاں, گّل جا کے ےار نُوں دّسے,

تَےنُوں تےری کسم اّکھ ےار دی نُوں, سَےتانی نا دےویں!

همدرد بن جاویں, کِسے دا درد نا بنجی۔

چاهےں تاں سکُون بن جاویں, کِسے دی تڑپ نا بنجی!

کِسے دا کردا جے کوای پاکیجا تے سُّچے دِل توں,

رّبا اگلے دے دِل اںدر وی, پھے بےایمانی نا دےویں!

 

ارماناں دے درواجے نُوں, بھےڑ کے کُںڈا نا لاویں,

ِاّتھوں تّک چّل کے آاے آں, بُوهے نُوں جِںدا نا لاویں۔

جے دےنا نایں نپھا رّتا وی, تُوں ساڈے اهِساساں نُوں,

تاں پھِر ساڈے ججباتاں نُوں وی, کوای هانی نا دےویں!

 

ِاهے جو بنّھ هںجھُوآں نُوں سبر دا مارِآ کھُّلھ جے,

مهِپھِل وِّچ بَےٹھِآں دی, کِسے دی اّکھ جے ڈُّلھ جے۔

رّکھ لای لاج تُوں اُسدی, کِ اُسدا مجاک نا بنجے,

سارے هِںمت تے موڈھا دےن, تے پین لای پانی وی دےویں!

ادباں والے

تُسیں ادباں والے هو اسیں ابداں والے آں

تُسیں تسویراں والے هو اسیں سبداں والے آں

تُسیں لپٹاں والے هو اسیں کپٹاں والے آں

تُسیں ادباں والے هو اسیں ابداں والے آں

 

تُسیں رںگاں والے هو اسیں چٹاکاں والے آں

تُسیں رُوه پاکاں والے هو اسیں مِّٹی راکھاں والے آں

تُسیں بھاگاں والے هو اسیں ابھاگاں والے آں

تُسیں رُوه دے مالِک هو اسیں تاں چاکاں والے آں

 

تُسیں تکھت منور والے هو اسیں مُسوهاں والے آں

تُسیں تسّوپھ والے هو اسیں تسوراں والے آں

تُسیں کاهلے-کاهلے هو اسیں تاں سبراں والے آں

تُسیں کِنے دِلاں دی دھڑکن اسیں تاں کبراں والے آں

پاک مُهّبت

کی هويا ِاّک دُوسرے دے هِّسے نا آاے

وّکھ هو کے وی نا ساڈی کھاک مُهّبت هوای

ناج کریں مےرے دِل اُّتے هَے نام تےرا

پھکھر هَے مَےنُوں وی تےرے جو نال مُهّبت هوای

 

هّتھ جوڑ کے در تےرے نُوں مّتھا ٹےکدا هاں

تےرے مُّکھ اُّتے کھُدايا نُور دےکھدا هاں

جپدا سی جپدا هاں رهُوں جپدا نام تےرا

هر ِاّک نُوں نی هُںدی ِاه جو پاک مُهّبت هوای

ناج کریں مےرے دِل اُّتے هَے نام تےرا

پھکھر هَے مَےنُوں وی تےرے جو نال مُهّبت هوای۔

 

تےرے کهِن 'تے راه تےرے آاُنوں هّٹجاںگے

رات نُوں کھاباں وِّچ پَےر پااُنوں هّٹجاںگے

اُڈیک تےری وِّچ رو-رو مَےں جِںدگی گال دےنی

تےرے پاگل ساِار نُوں نهیں آم مُهّبت هوای

ناج کریں مےرے دِل اُّتے هَے نام تےرا

پھکھر هَے مَےنُوں وی تےرے جو نال مُهّبت هوای

 

دّس کِّداں تُوں بھُّل گِآ وے پِآراں نُوں

کسماں واادے کیتے کَول کراراں نُوں

دےکھ تَےنُوں مجهب نے ساڈے توں وِچھوڑ دِّتا

وِّچھڑ کے وی نایں اساڈی راکھ مُهّبت هوای

ناج کریں مےرے دِل اُّتے هَے نام تےرا

پھکھر هَے مَےنُوں وی تےرے جو نال مُهّبت هوای۔

'ر' لِکھِآ

لوکاں چھاپی پُوری کِتاب ناواں دی

اساں مِٹاکے اُهی دُبارا لِکھِآ

تُوں منّنا نهیں تےرا نام اسیں

ِاّک وار نی وار هجاراں لِکھِآ

کِسے پُّچھِآ کِهڑی تریک پسںد

مَےں کھِڑکے چَوداں باراں لِکھِآ

لوکاں لِکھِآ پُورا ا ا

مےرے دِل اُّتے بّس 'ر' لِکھِآ

‘ر’ -رارا

 

تُوں تُر گِآ ساتھوں دُور کِتے

مَےں کھُد نُوں کھُد وِچارا لِکھِآ

تُوں لِکھ لِآ کھُد نُوں چںد کِتے

مَےں کھُد نُوں ٹُّٹِآ تارا لِکھِآ

تےرے جان دے بھَےڑے وِجوگ وِّچ

آه دےکھ مَےں آپنا هاڑا لِکھِآ

لَےنا کھُد نُوں لِکھ تُوں سادیسُدا

مَےں جِںدگی دے پنّے کُوارا لِکھِآ

لوکاں لِکھِآ پُورا ا ا

مےرے دِل اُّتے بّس 'ر' لِکھِآ

 

تُوں هّس, وس, راجی رهِ, ےُگ-ےُگ جی

جو کُّجھ اںدر لَے سارا لِکھِآ

کِّتھوں کراں مَےں سَےر جنّت دی

مےریآں لکیراں وِّچ اُجاڑا لِکھِآ

مَےں لِکھے تےرے لای سُّکھ دُنیآں دے

تُوں مےرے هِّسے نا کوای سهارا لِکھِآ

مَےں تےرے نام اّگے کھُدا لِکھِآ

تُوں مےرے اّگے پاگل, اوارا لِکھِآ

لوکاں لِکھِآ پُورا اَو ا

مےرے دِل اُّتے بّس 'ر' لِکھِآ

ڈُّلُو-ڈُّلُو

سوےر دا ڈُّلُو-ڈُّلُو کردا سی

آ دےکھلا هںجھُو ڈُّلھ هی گِآ

جو جو من نُوں سمجھايا سی

آ دےکھلا آکھر بھُّل هی گِآ۔

 

اَےسا آيا ےاد دا بُّلا

مِنار بےپھِکرا بھُّل هی گِآ

ارسیں بِٹھاکے رّکھِآ سی دِل

تےرے کھِآلاں 'چ رُّل هی گِآ۔

 

سونے توں مهِںگا کھاب اساڈا

سُّکے پّتِآں دے مُّل هی گِآ

سوےر دا ڈُّلُو ڈُّلُو کردا سی

آ دےکھلا هںجھُو ڈُّلھ هی گِآ

 

تےرے کھُوب نے نیںد دا توڑِآ سُلھا

مارِآ سُّتے دِل 'تے ٹُّلا

مَےنُوں آپنا اکس جا بھُّلا

بل پِآ سینے دا چُّلھا

 

اُّڈدی بھاپھ جا ساه گھُلِآ

ججباتاں نُوں بنّھِآں سںگل کھُّلھِآ۔

رُوه مِلن گای ےار دی رُوه نُوں

کول بَےٹھ نماج نا پڑھ مُّلِآ

 

هُن کںم نایں کرنا پاٹھاں نے

نا کالے ِالماں دے جاپاں نے

سانُوں پھنیار مّتھا ٹےک لںگھے

اسیں ڈںگے وَےراگی ناگاں دے

 

سوچِآ نایں سی پھِر وی دےکھلَے

مجهب ِاسک نُوں کھا هی گِآ

پا هی گِآ جی پا هی گِآ

سّجن دُوریآں پا هی گِآ

 

ےار کھُدا دے بارے سوچاں

تاں مےرا لُوں-لُوں ٹھردا سی

آ دےکھلَے هںجھُو ڈُّلھ هی گِآ

سوےر دا ڈُّلُو ڈُّلُو کردا سی

مےری سهِجادیاے

دِن رات کراں مَےں ِابادت تےری

جو کُّجھ وی کِها تُوں سبھ منِّآں

تُوں منّ جاں نا منّ مےری سهِجادیاے

نی اساں نے تاں تَےنُوں رّب منِّآں

 

تےرے بارے سوچاں تاں سکُون مِلے

تُوں مِلےں تاں اَو اّلا رسُول مِلے

چَےن کھوون دا وی هّک دِّتا تَےنُوں

تےرے گھر نُوں اساں نے هّج منِّآں

تُوں منّ جاں نا منّ مےری سهِجادیاے

نی اساں نے تاں تَےنُوں رّب منِّآں

 

تےرے کھواباں 'چ رهِنا اّچھا بڑا

گھر سّدھر ساڈی دا کّچا بڑا

کای ارساں توں نام تےرا جپدے

کِهڑا رّب تَےنُوں اّج منِّآں

تُوں منّ جاں نا منّ مےری سهِجادیاے

نی اساں نے تاں تَےنُوں رّب منِّآں

 

نِگاه کردے سوّلی پِآراں دی

ساڈی نیت نهیں اے وپاراں دی

تےرے پریت دی پریت رُوهانی اے

جِسماں دی نهیں جو جّگ منِّآں

تُوں منّ جاں نا منّ مےری سهِجادیاے

نی اساں نے تاں تَےنُوں رّب منِّآں

 

تےرے ناں دے اّکھر

وّکھ هواے کُّجھ پھَےسلے تےرے, کُّجھ مجهب دے چّکر وِّچ,

مےری ساری جِںد گُآچی, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

دامن مےرے پیڑاں روںدیآں, دُّکھاں هاهاکار مچاای,

هاسے سارے گُںم گاے مےرے, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

کِنّے ارسے سوچن مگروں, لِکھی مَےں آپنی داستان,

پُوری آ کے وِّچ سما گای, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

کُّجھ تاں هونا نجر تےری کو, ِالم چِّٹا جاں کالا,

اَےوےں تاں نایں رُوه کُملاای, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

دیوا آس دا بُّجھن نا دےواں, لّکھ هنےری آوے,

پا پا تےل مَےں وّٹیآں لاواں, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

لوک کںماں 'تے آاُںدے جاںدے, من لااُن نُوں پڑھن کِتاباں

مَےں تاں هر پل رُّجھِآ رهِںدا, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

سبھ پھِدا هون ےار اُّتے, مَےں کُربان هويا واں تےرے تے,

مَےں تاں آپنی سُرت ٹِکا لای, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

 

تےرا نام کِسراں دّسداں, آلم جهِری بھَےڑے نُوں,

مےرا سارا رهّس جو چھُپِآ, تےرے ناں دے اّکھر وِّچ۔

مِلاںگے جرُور-1

جِںدگی رهی تاں مِلاںگے جرُور

نا وی مِلے تاں مر کے تاں مِلاںگے

وِّچھڑے اسیں جِنّاں راهواں 'تے

جے مِلنا هواُو اَوتھے هی مِلاںگے

 

آپاں مِل بَےٹھاںگے کھولھ دِل بَےٹھاںگے

تارِآں دی چاننے کُّجھ پل بَےٹھاںگے

پھےر گّلاں کراںگے وّکھ هون دیآں

کوای دےکھ نا لوے تھوڑھا-تھوڑھا ڈراںگے۔

جِںدگی رهی تاں مِلاںگے جرُور

نا وی مِلے تاں مر کے تاں مِلاںگے

 

دِلاں 'چ دُوریآں کی سی مجبُوریآں

کمیآں رهِگیآں کِّتھے دّس پُریآں

اّکھاں 'چ گھُوریآں مّتھے سی تِاُڑیآں

بُّلھاں کولوں مِلیآں نا منجُوریآں

هّتھ چھّڈتے گاے دِلوں کّڈتے گاے

اے انهونیآں ساںجھیآں تاں کراںگے

جِںدگی رهی تاں مِلاںگے جرُور

نا مِلے تاں مر کے تاں مِلاںگے

 

کِوےں دِن گُجرے دُپهِراں کِںجھ کّڈھیآں

سَوں سَوں کے راتاں جاں رو رو کے کّٹیآں

ساه مُّکدے گاے جکھم دُکھدے رهے

کیتیآں نا کِسے نے مرھم پّٹیآں

مکبُول هواے نا کبُول هواے نا

ِاه کَوڑا گھُّٹ ِاسکے دا وی پیلاںگے

جِںدگی رهی تاں مِلاںگے جرُور

نا وی مِلے تاں مر کے تاں مِلاںگے

وِّچھڑے اسیں جِنّاں راهواں 'تے

جے مِلنا هواُو اُّتھے هی مِلاںگے

 

تُوں کد آنا

جیکن دِهاڑی لا کے سُورج تُر جاںدا اے کّلے-کّلے

ایکن هاجری لوا کے دوکھلَے چنّ تارے وی پرت چّلے

لا کے نیلے-پیلے اںبر اُڈاری پںچھی وی آ گاے تھّلے

چھّڈ ِاهناں دی دِلبر مےرے تُوں دّس کد آاُنا گھر وّلو

 

اُڈیک تےری وِّچ روج هی کُّجھ آس دا کیڑا جندا اے

بُجھِآ مرِآ بِرهن دِل راهاں وِّچ اّکھ تندا اے

مَےں آکھاں مَےنُوں ِاسک مارِآ, اَو کهِن روگ پاگلپن دا اے

جے جانا تےرا بندا سی تےرا مُڑنا وی تاں بندا اے

 

روج واںگر پھِر دےکھلے پھُّل سَوں کے جاگ گاے

پانی لا کے گھر گاے مالی دےکھ لَے پھِر نے آ گاے

ٹھںڈے سوےرے پّتیآں اُّتے تےل نوےری پا گاے

مِل کے بھَورے ماسُوکاں نُوں آپو آپنے راه گاے تُوں

کد مِلنَے مهِرم مےرے وِچھوڑے ڈاڈھے کھا گاے

لّگدا نهیں اّج آوےںگا اُّڈ کوٹھے توں نے کاں گاے

 

دےکھِآ مَےں پھِجاواں کّلھ پّچھم دے وّل تُریآں سی

مهِکاں کِسے گُلاب دیآں پُورب نُوں جاکے جُڑیآں سی

نا هوا رُکی نا مهِک رُکی وّٹیآں بڑیآں گھُوریآں سی

کام دا نسا سی اّکھ اںدر دوهاں دیآں نیتاں بُریآں سی

 

کّلھ توں دےکھ لَے اّج هويا اُه هُن گھرو-گھریں مُڑیآں ای

تُوں وی چّل هُن پرت آ چِهرے آایآں جھُرڑیآں ای

دید باجھوں تِهاایآں اّکھاں ساگروں جِآدا رُڑیآں ای

دّس تاں جاه وے سانُوں وی کِّتھے مُهّبتاں تھُڑیآں ای

 

جیکن دِهاڑی لا کے سُورج تُر جاںدا اے کّلے-کّلے

ایکن هاجری لوا کے دےکھلَے چنّ تارے وی پرت چّلے

لا کے نیلے-پیلے اںبر اُڈاری پںچھی وی آ گاے تھّلے

چھّڈ ِاهناں دی دِلبر مےرے تُوں دّس کد آنا گھر وّلو

جنمدِن دا چاا

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چاا نهیں سی

جِنھاں دو ِانساناں دی سبھ توں جِآدا جرُورت سی

اُهناں دی هی مےرے موڈھے اُّتے باںه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

 

ِاّک باپُو سی ِاّک اُه, رّب نے دووےں لیتے کھوه

هُن دّسیاے کِس نُوں دّسو, ساڈے نال هوای جو جو

سی لکیراں تاں هر پاسوں مِلیآں

بّس کِسمت دی هاں 'چ هاں نهیں سی

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

 

جِس دِن لای ِانّا چاا کردے آں

جِس دِن دی چِراں توں اُڈیک هُںدی

سّچ جانيوں دِن بڑا اَوکھا بیتدا

آواج سّجن دی جد نا نسیب هُںدی

اسیں مُهّبت تاں بتھےری کیتی سی

بّس اُسدا رّکھِآ ناں نهیں سی

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

 

گِآراں پوه دی رات وّجے جد باراں

نَےن کملے تےرا پھون رهے اُڈیکدے

تےرا ِاّک وی سُنےها آيا نا

دِل, دِماگ, رُوه, پوٹا-پوٹا رهے چیکدے

بّس اُڈیکاں وِّچ دِن گُجر گِآ

گھڑی دی سُوای وّل پاگلاں واںگ رهے وےکھدے

اسیں اںدروں-اںدر مر گاے سی

بّس نِکلی مُوںهوں دھاه نای سی

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

 

جد وّجے رات دے باراں پےه تےراں دی رات

اساں دُآواں لِکھ نگمے بھےجتے

دُآواں دا کّد چھوٹا رهِ گِآ هونا

ساِاد اُه لپھج هون نا تےرے مےچ دے

جِنّاں مَےنُوں تےرے جنم دِن دا چا چڑھِآ

اُنھاں مَےنُوں مےرے دا چڑھِآ چا نهیں سی

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

رّب نُوں نهیں مَےں منّدا تاں وی

تےری آواج سُنن لای مّتھے رهے ٹےکدے

کِاُں منجُور نا هوای ارجی ساڈی

پُّچھاں جے رّب بَےٹھے ساڈے نال ِاّک مےج 'تے

 

پھِر وی دےکھو جیا رهے آں

مر گاے تاں کھبراں پهُںچ جانگیآں

جِس مرجی دِسا وگدی وا هووے

راکھاں اُسدے جِسم نُوں چھُوه کے جانگیآں

مےرے کپھن 'تے اُسدا ناں لِکھ دو

جِسنُوں جِاُںدِآں ماسا بھاا نهیں سی

کوای جِںدگی وِّچ اّگے ودھن دا راه نهیں سی

ساِاد تاںهی مَےنُوں جنمدِن دا چا نهیں سی

اُونا

جو چاهیدا جِںدگی وِّچ اُه اُونا,

جو نهیں چاهیدا ساڈے کول اُه دُونا!

کھُسیآں کھےڈن هر گلی مُهّلے,

ِاهناں ساڈی سردل کِّتھے چھُوهنا!

 

 

وےچ کے ساه سُورج کھریدے,

مّتھے اُّتے سی تارے بیجے,

آس سی چنّ بن تارا اُّبھرُو,

کِسمت هور دِکھااے نتیجے!

 

رهِ گایآں نجراں وِّچ آساں,

بُجھیآں نا رُوه دیآں پِآساں,

دید تےری نُوں تِهاایآں اّکھیآں,

جِںد بھُردی جاںدی ماسا ماسا!

 

کںگنی کھِلاری آس دے وِهڑے,

کھان گِٹاراں آایآں نا,

اسیں کھڑھے رهے پّتجھڑ دی رُّتے,

سانُوں لَےن بهاراں آایآں نا!

آس سی رهِ گای کِسمت 'تے,

اُه وی سانُوں لا گای چُونا۔

جو چاهیدا جِںدگی وِّچ اُه اُونا,

جو نهیں چاهیدا ساڈے کول اُه دُونا!

جنمدِن مُبارک

مےرے ساگر دے کِنارِآ

مےرے جین دے سهارِآ

ساڈا توهپھا سوِکار لویں

جنمدِن مُبارک پِآرِآ

 

تےرے وّل نُوں هواواں بھےجیآں

وِّچ گھول دُآواں بھےجیآں نے

تُوں هّسدی رهِ تُوں راجی رهِ

هّتھ جوڑ اساں نے پُکارِآ

جنمدِن مُبارک پِآرِآ

 

تےرا ساتھ بڑا انمُّلا اے

تےری اّکھ دا نِآرا ٹُّلا اے

تُوں اُس دے لےکھے لّگ جاویں

جِس سیسے دا مهِل اُسارِآ

جنمدِن مُبارک پِآرِآ

 

هّس-هّس مانی دِن وڈبھاگا

پا نا بهِجیں مےری ےاد سِآپا

جُگ جُگ جیوےں کھُدا کرے

مےری لّگجے اُمر تَےنُوں پِآرِآ

جنمدِن مُبارک پِآرِآ

 

اگلے جنم

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

تےری ےاد کول بِٹھاکے ترجاں مَےں لِکھیآں نے

مِّٹھیآں گّلاں دے مُهرے چاهواں وی پھِّکیآں نے

هو سکے تاں پھِر توں آویں جِںدگی بهار بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

ساهاں دی تردی بےڑی لّگن لّگی کِنارے

مَےں اُڈیک 'چ کبر هوِااَو مگر تُوں کُّچھ نا جانے

مَےں تےرے کو آواںگا ِاّک دِن راکھ بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

رُوه نال رُوه جے مِل جے پھِر اَوکات دےکھنا کی

پاگل مَےں سوچدا سی ِاسک جات وےکھدا نهیں

دُنیآں نبج وی وےدھی جِسماں اںدر وڑ وڑکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

 

آساں وِچاریآں وی پرت آایآں نے چّل کے

تُوں تُر گِآ وے کِّدھرے رُوهاں تے کالکھاں مل کے

ِاّک واری مِل جرا وے رّبی اهِسان بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

ماسُوم جهے سی سُپھنے اّکھیآں چ مارتے جو

اَو کھّت سی پِآراں دے اّگ لا تُوں ساڑ تے جو

اے دِل وی وّڈھجا ساڈا کُهاڑ جاں آر بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

روج اُّٹھ کے نَےن کملے بُوهے چ جا کے بهِںدے

نیںداں چ وی تاں ِاهے تَےنُوں هی لّبھدے رهِںدے

ساِاد اّج مُڑ آوے هوا دُآ بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

تےرا ناں مَےں روج تڑکے جپِآ هدیس واںگُو

ِاه ِاسک راںجھے واںگر کُربانی مےری ماںگُو

مَےں اُڈیکاںگا وے تَےنُوں مرکے مجار بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

سانُوں مِل گاے سُنےهے آای هوا بےسُآدی

کهِںدی ِاه سال تےری هونی هَے سّجنا سادی

اُه دِن سوےرے آاُں اکھبار چ لاس بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

کوای بھار پای جاںدا سینے 'چ پَےن سّل وے

مےری جِںد مُّکدی جاوے کوای تاں کر هّل وے

جا آاُنوں هّٹ جا وے دِل 'چ کھِآل بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

ساڈے تاں اُّجڑے وِهڑے چنّ تے دھرُو نی چڑھدے

پِآراں دے سُورجاں نُوں تارے وی گّلاں کردے

ِانھاں نُوں چُّپ کرا وے هّک 'چ گواهی بھرکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

اّکھاں میچاں ےا کھولاں تُوں هی دِّسے چُپھےرے

کاهدا کھُّسِآں تُوں رُّتاں نے وی مُّکھ پھےرے

لَےجا پّتجھڑاں 'چوں وسلاں دی بهار بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

تَےنُوں هی سّجدا کردے تَےنُوں هی سِر جھُکاواں

تَےنُوں هی رّب هَے منِّآں تَےنُوں هی روج دھِآواں

لّگ جا نسیب نُوں مےرے ِالاهی مُراد بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

کھُسی نُوں آکھدے وے تَےنُوں آ کے چھےڑے

اُداسی نُوں وی کهِ دے کِ مَےنُوں آ کے گھےرے

مُسکِل تےری دے مُوهرے کھڑھجاں پهاڑ بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

نرکاں 'چوں هو هُو کے مَےں تےرے کو مُڑ کے آجُوں

جِںدگی جنّت بنا داُں تُوں هّک تاں دے اسانُوں

بّس دُوری نُوں ماردے وے کوای اَوجار بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

تےریآں ےاداں نا کّٹنی ِاه جِںدگی کھُآری

تےرِآں کھِآلاں وِآهی ساڈی اے رُوه کُآری

رںگدے بےرںگِآں نُوں اُنابی جاں لال بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

تےرے بِناں اسانُوں لّگِآ جهِر اے پانی

تےرے بِناں رهِ جانی مےری ادھُوری کهانی

کھُسیآں نُوں لّگِآ تُوں کِسمت دی مار بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

اهِساس وِّچ سماویں کوای کھُمار بنکے

ےاداں دے وِّچ تُوں آویں پل هجار بنکے

دِل دا ترانا چھےڑیں تُوں رباب بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

تےری هِپھاجت کردے تُوںایاَوں هی گل لايا

سانُوں کںڈے جِآں نُوں کِسے هور نا اپنايا

مُڑ پھِر توں جوڑ لَے وے کھُد نال گُلاب بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

جِس مگر کبر هواے اُسنُوں پھرک نهیں پَےںدا

ِانھاں نَےناں دے پِّچھے ِاّک الّگ ساگر هَے وهِںدا

هںجھُوآں دی تِّپ-تِّپ نُوں وے سِںج لَے رُمال بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

ِاّداں جاپے جِاُں مےری رُوه مَےنُوں هَے چھّڈگی

دِل وی دھڑکے نا هُن نبج وی نی کوای چّلدی

ِاه جِسم دا کی کراں مَےں ساڑدے تےجاب بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

 

جو روگ اساں نُوں لّگِآ کراں مَےں کِوےں جاهر

ِاسدا ِالاج کرنا تبیباں دے وّسوں باهر

ٹھیک کر تُوں ِاه مرجاں کھُدا وُدا بنکے

اگلے جنم 'چ آویں مےرا تُوں ےار بنکے

مَےں وی مِلاںگا تَےنُوں تےری هی جات 'چ جںمکے

بےچَےن جِهی جِںدگی

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

جِوےں کھںڈ گھُل جاوے پانی وِّچ

مےرے ساه وِّچ گھُل گای تُوں

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

 

مَےں کردا رهاںگا پِآر تَےنُوں تُوں نال رهےں ےا نا

اُه راه 'تے پھُّل کھِّل پَےںدے نے تےرے پَےر چھُوهن جو تھاں

ِانّا ِاسک هَے بوڈے نال سّجن جی گھّٹ پَے جانے کھُوه

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

 

تَےنُوں دےکھ-دےکھ مَےں جی لاںگا نایں نجر نموسی 'چ

دُنیآں تاں پاگل هوای پھِردی جِسمپھروسی 'چ

دُنیآں دے کھُداواں نالوں سّجنا پاک هَے تےری رُوه

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

 

تےرے هّتھاں وِّچ کلیرے تے سِر کلگی لااُنی مَےں

جِس رںگ دا لهِںگا پاوےںگی اُه پّگ بنّ آاُنی مَےں

جںنج آاُنی ڈےهریوال پِںڈ گُرُوآں دی نگری توں

جںنج آاُنی ڈےهریوال تےرے پِںڈ اںمرِتسر توں

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

 

بےکار جِهی جِںدگی مےری 'چ بهار تُوں بن گای اےں

پریت کںول دے مُّکھڑے دا جمال تُوں بن گای اےں

مَےں هور کی مںگنا رّب کولوں تُوں مِل جااےں جے مَےنُوں

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

 

تُوں سَوں جاوےں تاں دِل مےرا تےری ےاد کو جا بهِںدا

سهِ لاُوں تےریآں جھِڑکاں تَےتھوں دُوری نایں سهِںدا

مےری ِاسک کهانی پتا سُورج, تارِآں تے چنّ نُوں

بےچَےن جِهی جِںدگی مےری 'چ سکُون جِهی اےں تُوں

100 سُورج

100 سُورج چّل کے آيا.

ریجھاں سُپھنے رںگ کے آيا!

 

تےری ِاّک جھلک دے کھاتر,

کِنّے ای چنّ لںگھ کے آيا۔

 

جُلپھاں دی چّل چھاں تاں کردے,

سِکھر دُپهِرے هںبھ کے آيا!

 

نِّگھ دا کر پربںدھ کِتوں,

ٹھںڈیآں ٹھںڈا کںب کے آيا۔

 

مُسکُرا کر چانن چنِّآں,

هنےرِآں مُوهرے کھںگ کے آيا۔

 

تےرے ِاّتراں بارے دّس کے,

آکڑ پھُّلاں دی بھنّ کے آيا!

 

تےرا ناں لَے پُکاردے نے جو,

اُهناں مُوهروں سںگھ کے آيا!

 

مںدِر مسجِد هر کِتے,

تسویراں تےریآں ٹںگ کے آيا!

 

تےرے وِّچ کھُدا هَے مےرا,

مَےں مُورتی سِو دی بھنّ کے آيا۔

 

100 سُورج چّل کے آيا.

ریجھاں سُپھنے رںگ کے آيا۔

کَون هَے

سدیآں پِّچھوں کھُسیآں نے اّج گھےرا پايا اے,

کَون هَے جِسنے دِل مےرے وِّچ پھےرا پايا اے?

 

کھَورے دِل دی کبر 'تے کَون لڑیآں لا گِآ اے,

مِلن دا وکت دّسِآ نایں اُںجھ گھڑیآں لا گِآ اے,

سمسان دا وِهڑا پھِر توں جِس آ رُسنايا اے۔

کَون هَے جِسنے دِل مےرے وِّچ پھےرا پايا اے?

 

رےسمی جُلپھاں دے نال ساریآں پیڑاں هُوںجھ گای,

جکھماں دا رِسدا پانی چُنّری نال پُوںجھ گای,

ڈُّبدی بےڑی نُوں کِس نے کِنارا دِکھلايا اے,

کَون هَے جِسنے دِل مےرے وِّچ پھےرا پايا اے?

 

نَےن نکس وی نا دِسے کھِآلاں وِّچ آای دے,

مُّکھ 'تے اُهدے پردا سی دھُّپاں دی جاای دے

دےکھِآ نهیں پھِر وی پوٹا-پوٹا مُسکايا اے.

کَون هَے جِسنے دِل مےرے وِّچ پھےرا پايا اے?

 

کلم دا ٹُّٹِآ گھوڑا مےرا آن جوڑِآ اے,

گُںمے مےرے ججباتاں نُوں ِاّکسار موڑِآ اے,

اںدرلا مرِآ ساِار جِسنے آ جگايا اے.

کَون هَے جِسنے دِل مےرے وِّچ پھےرا پايا اے?

کِّداں رهِنا

مجبُوری کھاتر پِآرِآ

چھّڈ جاںدا جد کوای هان دا اے

کِّداں رهِنا کِّتھے رهِنا

دِل تےرا سبھ جاندا اے

 

لںگھدا کوای سَوکھا پل نهیں هَے

رّب وی تےرے وّل نهیں

آپنا آپ مِٹاایاے نا

کھُدکُسی مسلے دا هّل نهیں

سُّکھاں دی پَون وی وگ جااےگی

کی هويا مَوسم هاڑھ دا اے۔

کِّداں رهِنا کِّتھے رهِنا

دِل تےرا سبھ جاندا اے

 

جے ےاداں پايا گھےرا اے

اّکھاں وِّچ ِاّکو چِهرا اے

جمین 'تے نهیں مِل سکِآ تاں کی

اںبر تاں سارا تےرا اے

رُوهاں دا رُوهانی مےل هُںدا

نا ِاسک جِسماں ماندا اے

کِّداں رهِنا کِّتھے رهِنا

دِل تےرا سبھ جاندا اے

بےچَےنی جےکر هووے اُسنُوں

تاںگھ دِل وِّچ هووے مِلنے دی

دھُّپاں کھُد نجدیک آاُںدیآں

پھُّل دی ریجھ هووے جے کھِلنے دی

اُه کاتل هُںدا پِآراں دا

جو تےل پھُّلاں 'چوں چھاندا اے

کِّداں رهِنا کِّتھے رهِنا

دِل تےرا سبھ جاندا اے

سیرتاں وِکیآں

سیرتاں وِکیآں ِاسک دی نگری

تےرے سهِر سوهنیآں سُورتاں وِکیآں

مُّل پِآ نا پاک مُهّبتاں دا

رّب دیآں جھُوٹھیآں مُورتاں وِکیآں

 

دِل وی وِکے دِلداریآں وِکیآں

نکلی ےاراں دیآں ےاریآں وِکیآں

اّکھ کّجلے دیآں دھاریآں وِکیآں

جِسماں دی مںڈی کُواریآں وِکیآں

 

مُںدیآں, چھّلے, بناوٹی منکاں وِکیآں

گّبھرُو جواناں دیآں انکھاں وِکیآں

کِآ کھُوب وِکے گُلاب گُلابی

نا کِسان دیآں سُنهِری کنکاں وِکیآں

 

وِکے پرِںدے تے مورنیآں وِکیآں

وِکے چیرے تے ڈورنیآں وِکیآں

وِک گایآں مجاراں دیآں چادراں

نا گریب وِچارے دیآں بوریآں وِکیآں۔

هںجھُو دا کھت

جُبان بےسّک مےرے هُکم دے پّکھ 'چ سی,

پر تےری گّل دا جواب مےری اّکھ 'چ سی۔

 

تُوں کهِنا وّکھ هونا کھُدا دی مرجی هَے,

مَےں کهِنا کِ سبھ کُّجھ تےرے هّتھ 'چ سی!

 

جان لّگے تَےنُوں گل نال لاکے تورنا سی,

پر کی کردا گُّسا جو مےرے نّک 'چ سی۔

 

دِل آيا تاں سّپاں ورگے دِلبر 'تے,

اسلی رُوپ تاں چھُپِآ اُسدے کّکھ 'چ سی۔

 

تُوں بّس چنّ دا سانی بنِآ آلم 'تے,

تارِآں ورگا مَےں کھڑھا پر لّکھ 'چ سی!

 

تےری مُهّبت ساهاں واںگر مُّک گای,

مےری مُهّبت رُوه مےری دے رّت 'چ سی!

 

اسیں هںجھُو ڈولھ سُکاکے چھاپے کاگج 'تے,

اُس کھولھِآ کھالی جان پرھاں نُوں سُّٹ دِّتا۔

 

اساں سُورج تھّلے بَےٹھ وهاایآں اّکھاں سی,

اُه کی جانن پِآر تاں اَوسے کھت 'چ سی!

 

ساه وی نِکلِآ بُوهے وِّچ بَےٹھِآں دا,

نجراں ساڈیآں هلے وی تےری تّک 'چ سی!

 

جو جِاُںدِآں بھُّلے اُهناں هُن کی ےاد کرنا,

پر جاںدی وار تسویر تےری مےرے هّتھ 'چ سی,

آکھری ساه تسویر تےری مےرے هّتھ 'چ سی!

کِّتھے آ

آکھے رات نُوں دّس تُوں سَوںدا کِّتھے آ?

مَےها رات نُوں دّس مَےں سَوںدا هی کِّتھے آ?

 

اّکھاں وهون توں وِهل نایں تَےنُوں

ِاّداں نا کهِ! تےرے مُوهرے روںدا کِّتھے آ?

 

جِس دے نام اّگے جِںدگی لِکھِآ

اُه مےرے نام نال دِل وَےںدا کِّتھے آ?

 

جِس دی ےاد 'چ اّکھ دی نیںد گُںمی

اُهنُوں چےتا ساڈا ستااُںدا کِّتھے آ?

 

مَےں انپڑھ نے سِّکھنی بولی اُهدی

دّسيو جرا اُه پڑھااُںدا کِّتھے آ?

 

جِدے مُڑن دی آس 'چ کبر هوِااَو

اُه کبر مےری 'تے آاُںدا کِّتھے آ?  

 

ِاسک دا جکھم چھِّل گاے نے جو

دّسيو ملھماں اُه لااُںدا کِّتھے آ?

 

پانی بنکے پوٹا-پوٹا نُّچڑِآ

اُهدی اّکھ 'چوں هںجھُو چوںدا کِّتھے آ?

مےرا نام هَے سبھ دے دِل دی رَونک

جو روج-روج سی مَےنُوں هسَوںدا کِّتھے آ?

 

اُهدے لای مےرا تَےا هَے مرنا

اُه مےرے لای هُن جِاُںدا کِّتھے آ?

 

اُسنے ٹھُکرايا نیویں جات کرکے

ِاه جات دا ٹھّپا رّب لَےںدا کِّتھے آ?

 

 

مَےں کِها جِّت لواںگے جںگ ِاسکے دی

کهِںدے هر کوای لےکھ هروںدا کِّتھے آ?

 

مَےں کِها چھّڈ کھلکت دے کَےدے کانُونّ

چّل تُر چّلیاے دُور کِتے

کهِںدے ِانّا تَےنُوں مَےں چَوںدا کِّتھے آ?

مَےں مرکے اُسدی جات 'چ جںمنا

کوای مرنوں باد واپِس آاُںدا کِّتھے آ?

تُوں کهِ تاں

تُوں کهِ تاں سهی سُولی چڑھ جانا واں,

کپھن تاں لَے کے آ مَےں مر جانا واں۔

 

مےرے سِوے دُآلے رّکھيو گِّلی مِّٹی,

تُهانُوں لّگ جُو پتا کِّدھر جانا واں!

 

100 سُورجاں نال مّتھے لا سکدا واں,

اّلھڑ اّکھ مِلاوے تاں ڈر جانا واں!

 

گھر توں کںم 'تے کںم توں گھر

رستے وِّچ رُکنا پسںد نی مَےنُوں,

جے تُوں آکھےں چّل کھڑھ جانا واں!

 

اَوداں مَےنُوں چُوں وی کِسے دی پسںد نهیں,

پر مَےں جھِڑک کِسے دی جر جانا واں!

 

مےری ِالماں نال نایں بندی بهُتی,

تےری ےاد آوے کِنّے ورکے ِاکوسار پڑھ جانا واں!

 

جمین 'تے نهیں مِلنا تاں دّسدے,

مَےں پاتال دی پَوڑی چڑھ جانا واں!

 

وَےسے اّکھ کوای مَےنُوں اُڈیکدی نهیں,

پھِر وی چںگا مَےں هُن گھر جانا واں!

رُوهانیات

اُمیداں دی لاری دے چُّکے جام هو گاے نے,

کِنّے دِن تےری ےاد 'چ ڈھل کے سام هو گاے نے!

نیںدر, چَےن, سکُون, سبر هرام هو گاے نے,

ججبات, اهِساس, سُپھنے, کھِآل نِلام هو گاے نے!

الی وی تُوں ولی, وی تُوں هی ِابادت هَےں مےری,

تےرے ناں دے سارے اّکھر نماج هو گاے نے!

سںگاں, سرماں, لهِجا, لِآکت کِّتھے گُںم گای اے,

جِسمپھروسی دے وِّچ لوک تمام هو گاے نے!

پهِلاں اّکھ مِلاکے مُهّبت جاهِر کرنی اَوکھی سی,

هُن ِاجهار کرن دے ڈھںگ کِنّے آسان هو گاے نے!

اجلوں رل-مِل رهِن دی کھُدا ریت چلاای سی,

وںڈیآں کرکے اّڈ-اّڈ گیتاں, کُران هو گاے نے!

مَےں نهیں منّدا کھُدا وُدا نا منّدا مجهب بھَےڑے نُوں,

مَےنُوں آپنے اںدرلے رهّس پچھان هو گاے نے!

کِسمت

گُںمے مںجِل نُوں جان والے رستے

اساں نے جو-جو مِّتھے سی

رّب کِسمت وںڈدا سی

جدوں کھَورے مَےں اَودوں کِّتھے سی

 

ساڈے بُوهے اُّتے دُّکھاں دے بسےرے

تاں کھُسی گھر آای نا

ساڈے هّتھ مّتھے جِنّیآں لکیراں

کدے کوای کںم آای نا

وارو واری کھُون هويا کھاباں دا

اّکھاں نے جو جو ڈِّٹھے سی

رّب کِسمت وںڈدا سی جدوں

کھَورے مَےں اَودوں کِّتھے سی

 

لاایآں نا کِسے وی کدے ملھماں

تے سُّکھاں کولوں رهے سّکھنے

دےدے کھُسیآں رّبا وے بھر-بھرکے

چاهُںدے نے ساڈے بُّلھ هّسنے

سانُوں کدے وی نا مِلی تےری هامی

مَےں ٹےکے بڑے مّتھے سی

رّب کِسمت وںڈدا سی جدوں

کھَورے مَےں اَودوں کِّتھے سی

جد مںجِل نُوں جاںدی گّڈی پھڑھی

پَےںڈِآں 'چ دھُںداں پَے گایآ

دھُںداں هٹیآں جو آس جِهی هوای

تاں پِّچھوں آکے بُوںداں پَے گایآں

هر وار مِلی اساں نُوں ناکامی

مَےں دںد بڑے چِّتھے جی

رّب کِسمت وںڈدا سی جدوں

کھورے مَےں اَودوں کِّتھے سی

هال راںجھے دا

تّک هال نی راںجھے دا هیرے تےرا, دِل کاهتوں نهیں دُکھِآ

رںگ مهِںدی دا گُوڑا تلی تے, دےکھ آسِک مر مُّکِآ

کر کرار رُوهاں والے نجر 'چوں, اُّتری پلاں وِّچ مُّکری

رول گای کھُوب اّکھاں دا نِمانا

مهِنا تکھت هجارے دا, کِ جھںگ مںگِآنا منّ کے بھانا

گَےراں لای سجِآ کھسماں نُوں کھانا

 

اساں گھر کر هنےرے نی کِسدا مهِل تُوں روسن کردی

مَےنُوں دّسدیآں چِڑیآں تُوں, سّتاں اںبراں ’چ اُڈاری بھردی

کِاُں کھےڈیآں کھےڈاں نی, مّجھیآں بھےڈاں کرن سبھ جھےڈاں

کِ هیر تاں تُر گای مار کے چھالاں

مهِنا تکھت هجارے دا, کِ جھںگ مںگِآنا منّ کے بھانا

گَےراں لای سجِآ کھسماں نُوں کھانا

 

جِاُں اُّٹھی ڈولی تےری, ڈھِّڈوں ساه دُوجا اُتاںه نا اُّٹھِآ

جاںدی نا کُّجھ بولی تےری چُّپ مون کتل کر سُّٹِآ

مُوںه رّب دے وّل کرکے, راںجھا مرجانا کّڈھدا گالاں

وِآه کے سُپھنے رهِ گِآ کُوارا

مهِنا تکھت هجارے دا, کِ جھںگ مںگِآنا منّ کے بھانا

گَےراں لای سجِآ کھسماں نُوں کھانا

جِںدڑی دا کی کرنا, تُوں سبھ کُّجھ بےسُآدا کر گای

مَےں چاا تاں کی کرنے, مےرے تاں گّل 'چوں چاه نایں لںگھدی

رُوه نال هی بھُّکھ مری, پِآس نا لّگے چَےن نا لّبھے

پِآ جِںدگی 'چ پیڑاں دا کھِلارا مهِنا تکھت هجارے دا, کِ جھںگ مںگِآنا منّ کے بھانا

گَےراں لای سجِآ کھسماں نُوں کھانا

 

 

 

مَےں تّکِآ هال تےرا تےرے نا مُّکھ توں هاسا لّتھِآ

کھَورے تےرے بابل نے اںبر نُوں ٹول کے لاڑا لّبھِآ

ِاّک ارج مےری اّلا, مجهب مِٹادے جاتاں مُکادے

ِاّک جِها دے تھالی انّ دانا

مهِنا تکھت هجارے دا, کِ جھںگ مںگِآنا منّ کے بھانا

گَےراں لای سجِآ کھسماں نُوں کھانا

هیراں دے راه

پهِلاں تاں کِسے نال دِل نهیں لاایدا

جے لاایاے تاں کبراں تاایں ساتھ نِبھاایدا

اّکھاں 'چ ارماناں دی تردی بےڑی نُوں

هِجراں دے ساگراں وِّچ نهیں ڈُباایدا

پُّٹنا پَےر جے ریتی-رِواجاں مُتابِک

تاں چِڑیاے هیراں دے راه نهیں جاایدا

 

اُه راه کُربانی مںگدے نے

آسِک سُپھنے نا سُولی ٹںگدے نے

پھِّکڑے ےار دی پھِّکڑی جِںدگی

اُه آپنے رںگاں نال رںگدے نے

ِانھاں ِاسکے دے سُوهے کھتاں اُّپر

کدے کالکھ مل کے نهیں جاایدا

پُّٹنا پَےر جے ریتی-رِواجاں مُتابِک

تاں چِڑیاے هیراں دے راه نهیں جاایدا

 

جے جانا اے تاں چھّڈدے سبھ کُّجھ

سُرکھی بِںدی دا چھّڈدے سج سُج

ِاسک منّدا ِاّک گّل انوکھی

کِ ےار توں وّڈا نهیں هُںدا رّب رُّب

پاکیج رُوهاں ِاّک گّل کهِںدیآں

مر جاایاے سںدھُور مّتھے گَےر دا نهیں لاایدا

پُّٹنا پَےر جے ریتی-رِواجاں مُتابِک

تاں چِڑیاے هیراں دے راه نهیں جاایدا

گلتی نا کریں ساهِباں واںگ بھّجن دی

ریجھ رّکھ ےار لای سّجن دی

کھاای چّل ِاسکے دی چُوری

دِل نُوں کدے نا رّجن دایں

جے ِاسک کیتا هِںمت رّکھی

گّل ماپِآں مُوهرے رّکھن دی

نا مِلے ےار تاں تاںگھ رّکھیں

کھُد نُوں کُّجے وِّچ کّجن دی

جے نهیں کر سکدی ِاه سبھ کُّجھ تاں

جھںگ مںگِآنيوں کھےڑِآں وّل نهیں جاایدا

پُّٹنا پَےر جے ریتی-رِواجاں مُتابِک

تاں چِڑیاے هیراں دے راه نهیں جاایدا

پیڑ انّھےواه

مُّک جانی ِاه جِںد نِمانی

سریر 'چوں رُوه مارکے دھاا نِکلُو

سِوا ٹھںڈا هون 'تے وی نهیں مُّکنی

پیڑ مےرے هّڈاں 'چوں انّھےواه نِکلُو

 

پھرول لَےنا سواه وِّچوں مےریآں پیڑاں

جِوےں سّج وِآهی دُّدھ 'چوں لّبھدی چھّلا

دےکھيو جے لّبھِآ دِل دا نِسان کوای

چُّک کے پا دےنا ِاسدی راکھ نُوں کُّجے

کِتے سِوِآں 'چ وی نا رهِ جااے کّلا

لِکھ ليو ِاّک-ِاّک درد دا کِّسا

جِوےں-جِوےں مےرا آکھری ساه نِکلُو

پر لِکھيو نا اُس چنّ دے بارے

جِسدا آکھری وار مُوںهوں ناں نِکلُو

 

کِتے رهِ نا جاوے کُّجھ مےرا باکی

سبھ ساڑ ديو اّگ 'چ بھاپھ دے نال

ِاّک لِکھ کے کِتاب مےرے درداں دی

ندی 'چ روڑھ ديو مےری راکھ دے نال

پهِلاں هںجھُوآں دے هڑھ 'چ گوتے کھاںدا سی۔

جاںدا هُن پانی 'چ گوتے کھاںدا کھاںدا

مےری رُوه نُوں مِلجُو سکُون اُاے لوکو

جے گڑبی نال بنّھ ديو اُسدا پراںدا

مَےں سّتے جنماں لای رّکھلاں ِاهو هی

جے اُسدے هےٹھاں نُوں چھُوه مےرا ناں نِکلُو

سمجھیں تَےنُوں مِلن ساں آيا

جے گھر دے چُبارے 'تے بهِ کے کاں نِکلُو

کوای پُّچھے جرا وی دّسيو نا

سی کی کردا تے کِّتھے جاںدا

کِوےں رِها جِاُںدا هِجراں 'چ

کی-کی پیںدا سی کی کھاںدا

آکھ دےنا کِ پاگل سی

نا بولدا سی تے نا بُلاںدا

کوای هال مےرا ِاه دّسنا نا

دِن رات سّجن لای سی کُرلااُںدا

دّسيو نا کوای دِسا-ٹِکانا

جے مےرے هّتھاں 'چوں اُسدا پتا نِکلُو

کوای دّسيو نا مےری لاس دا کِّسا

جے اَودی ےاد دا اّکھوں تُپکا نِکلُو

 

مُّک جانی ِاه جِںد نِمانی

سریر 'چوں رُوه مارکے دھاا نِکلُو

سِوا ٹھںڈا هون 'تے وی نهیں مُّکنی

پیڑ مےرے هّڈاں 'چوں انّھےواه نِکلُو

کھُسی گھر آای

مُّدتاں بااد کھُسی گھر آای

نا کوای پھون نا چِّٹھی پاای

'جی آياں' کهِکے اںدر لںگھاای

بُّلھا دے آسن اُّتے بِٹھاای

دِل وی کھِڑِآ چاایں چاایں

اساں پھے سهِمے-سهِمے پُّچھِآ

تُوں بھُّل بھُلےکھے تاں نی آای?

 

کهِںدی گُآںڈھیآں سی بُلايا

جاںدی نے کُںڈا تےرا کھڑکايا

اساں نے ٹھںڈا ٹھںڈا پِآيا

آکھے سُآد جِها نی آيا

پھِر هںجھُوآں دا رس پِلايا

مَےنُوں کهِںدی مےرے پِّچھوں

گھر گم کِهڑا کِهڑا آيا?

وےکھے سّجے تے کدی کھّبے

اّکھاں تھّلے کالے دھّبے

دِل وِّچ کِنّے ای دُّکھ سی دّبے

پُّچھے هويا کی وے کںولا

کِنّا بدل گِاَے تُوں کںولا

بنا دِل دیآں بَےٹھا کبراں

تھوڑھیآں کرلَے هور تُوں سبراں

گّڈی آاُن والی اے

پھِلهال تاں مَےں هُن چّلی

جا کھڑکا مںدِر دی ٹّلی

رّب دی نِگاه هووےگی سوّلی

رات وی هون والی اے

 

جے کِسمت بُوها کھڑکاوے

وےکھیں مُڑ هی نا اُه جاوے

اَےوےں سُّتا نا رهِجیں

پھِر جان نا اُسنُوں دےویں

باهوں پکڑ کے اُس نُوں کهِویں

هُن نیں جان دےنا کِتے وی

راهے لںما هی پَے جایں.....

 

کُّجھ گّلاں

ساری جِںدگی مےرے نال کھڑھن دی گّل نا کر

کدے کِنارِآں نال وی ساگر آ کھلوتے نے?

 

نا کر گّلاں مَےنُوں ِاکسار تّکن دیآں,

جیکن جمین وےکھدی اںبر نُوں,

ایکن تےرے کولوں ساری اُمر تّکِآ نی جانا!

 

آکھدَےں کِ ساری جِںدگی کھِآل رّکھےگا,

کدے لهِراں نے کِنارِآں دے هال پُّچھے نے?

 

تےرے کولوں سینے دا سےک وی دِّتا نهیں جانا,

کدے ٹاهنیآں نے ٹُّٹے پھُّل اپنااے نے?

 

نهیں رّکھِآ جانا تےرے کول مےرا دِل,

کدے هّٹی والِآں پُرانے سمان بچااے نے?

مَےں ٹھیک هاں

کِنّا اجیب هُںدا هَے نا

دِل اُّپر اَےوےں کوای

بھار جِها پای جانا

ِانّیآں پیڑاں سهِ کے وی

مَےں ٹھیک هاں

مَےں بِلکُل ٹھیک هاں کهی جانا

سوچ

مےرے لای تُوں وی هوراں ورگا اےں

تےرے واںگ مَےں کوای ےّکھ نهیں سی

جِنّھاں دی سوچ وِّچ جا سامِل هويا

تُوں کوای اُهناں نالوں وّکھ نهیں سی

 

واادے کرکے اںبر جِّڈے

مجهب دیآں راکھاں 'چ گھُل گِآ

ِاسک سدا آباد رهِںدا

اُه نهیں جو پلاں 'چ بھُّل گِآ

اسیں گھولِآ تَےنُوں ساهاں 'چ

جرا وی کیتا سّک نهیں سی۔

جِنھاں دی سوچ وِّچ جا سامل هويا

تُوں کوای اُهناں نالوں وّکھ نهیں سی

 

سانُوں دبوچِآ تےرے کھِآلاں نے

جِوےں پَےر دبوچن پھُّلاں نُوں

اساں هاں وِّچ تےری هاں کهی

ناجاِاج ورتیآں کھُّلھاں تُوں

جِنّاں آپا تَےنُوں سَوںپِآ مَےں

ِانّاں دِّتا کِسے نُوں هّک نهیں سی

جِنّھاں دی سوچ وِّچ جا سامِل هويا

تُوں کوای اُهناں نالوں وّکھ نهیں سی

چھے مرلے جگاه 'چ گھر مےرا

انّ پانی تِنّ ٹاِام کھاںدا هاں

دِن رات کماایآں کر کرکے

تےرے لای کھاباں دا مهِل بناںدا ساں

سار لَےںدے رُپایاے هجاراں نال

کی هويا کروڑ جاں لّکھ نهیں سی

جِنّھاں دی سوچ وِّچ جا سامِل هويا

تُوں کوای اُهناں نالوں وّکھ نهیں سی

سوچِآ سی مَے کھُدا تَےنُوں

هويا ِاسک سُدا مَےنُوں

لّگدی هَے بد دُآ مَےنُوں

کںم کردی نهیں دُآ مَےنُوں

مےرا انبھول هونا کھُآر گِآ

تےری وی نِآنی مّت نهیں سی

جِنھاں دی سوچ وِّچ جا سامِل هويا

تُوں کوای اُهناں نالوں وّکھ نهیں سی

تاج مهِل 

ِانّے ٹُّٹ کے وی مُسکرا رهے هاں

کَون جاندا اںدر کِنّا سبر هی آ

دےکھن نُوں هر چیج سوهنی لّگدی

هَے تاں وَےسے تاج مهِل وی کبر هی آ

دُآواں

جِّتھے هون پِآر دے پھُّل کھِلدے,

اُه راهاں ساڈے لای نایں بنیآں۔

 

جِنھاں ساهاں وِّچ جا ساه گھُل جو,

اُه ساهاں ساڈے لای نایں بنیآں!

 

جِنھاں اّکھاں 'چ دِسے تسویر مےری,

اُه نِگاهاں ساڈے لای نای بنیآں!

 

مےرے نام دا چُوڑا پاوے جو,

اُه باهواں ساڈے لای نایں بنیآں!

 

کّلھ ساڈا سی اّج گَےراں دا,

ِاسک هواواں ساڈے لای نایں بنیآں!

 

جا سّجنا تےری کھَےر هووے,

لِکھ ارداساں تےرے لای مَےں کریآں!

 

پاگل ساِار نُوں بد-دُآ دے دِاُ,

ِاه دُآواں ساڈے لای نای بنیآں!

مجهب وّکھو-وّکھ

پانی بتھےرا پايا سی

هواواں دا ساتھ نا هون کرکے

هوراں دے باگاں 'چ جا کھِلِآ تُوں

 

پاٹیآں لیراں 'کّٹھیآں کر کر

تےرے ناں دا رُمال بُندا سی

بدکِسمتی, هوراں دی مسین جا سِلِآ تُوں

 

مردا رِها هِجر دے جکھم سهِ سهِ

کُرلااُںدا رِها هّتھ مرهم دےکھ دےکھ

بےپھِکری هوراں دے جا ملِآ تُوں

 

'ارداساں وِّچ مںگِآ سی تَےنُوں

مجهب وّکھو-وّکھ هون کرکے

سمساناں 'چ وی نا مِلِآ تُوں

اَے ےار

کهِںدے اّکھاں تےریآں گِّلیآں رهِںدیآں,

دِل ٹُّٹن 'تے بںدا روںدا ای اَے ےار!

کی هويا اگر ستِآ رهِںدا,

کھِآل ےار دا ستَوںدا ای اَے ےار !

 

کی هويا جے ےار نے چھّڈتا,

کھاب تاں اُسدا آاُںدا ای اَے ےار!

 

جے پِآر کیتا گھبرااُنا کاهدا,

ِاه ِاسک روگ تاں لااُںدا ای اَے ےار!

 

سبھ کهِںدے ساِارا تُوں بدل گِاَےں,

 

سّجن دے بدل جان توں باد,

بدلاو تاں بںدے 'چ آاُںدا ای اَے ےار!

اُه سکھس

کدے کِسے نُوں دِل 'تے ِاناں نا لگااَو,

کِ اُه سکھس تُهاڈے هاسِآں نُوں لّگجے!

 

کدے وی کِسے نُوں رُوه تّک نا لَے جااَو,

کِ اُه کھان اںدرلے پاسِآں نُوں لّگجے!

 

کدے وی کِسے نُوں ساهاں دے گھر نا بِٹھااَو,

کِ اُه سِاُںک بن درواجِآں نُوں لّگجے۔

 

کدے وی کِسے نُوں ِانّی کھُّل نا دوااَو,

کِ اُه کھوهن تےرے دھرواسِآں نُوں لّگجے!

 

کدے کِسے پِںجرے 'چ ِانّا نا بَےٹھی,

کِ اُه کَےد کرن اجادگی نُوں لّگجے!

 

کدے وی کِسے نُوں ِانّا نا اپنااَو,

کِ اُه بےسرم بن سادگی نُوں لّگجے۔

 

کدے کِسے نُوں پِآر ِانّا نا جتااَو,

کِ اُه هَول پن جِهرے نُوں لّگجے!

 

کدے کِسے نُوں هنےرے ِانّاں نا ےاد کریں,

کِ اُه روگ بن سوےرے نُوں لّگجے۔

کدے کِسے نُوں گل ِاناں نا لگااَو,

کِ اُه ترسااُن باهواں نُوں لّگجے۔

 

کدے کِسے نُوں آپا کُربان نا کرنا,

کِ اُه سکھس مرج بن ساهاں نُوں لّگجے ۔

 

کدے کِسے نُوں دِل دا کھاتا نا دِکھااَو,

کِ اُه بدلن تےرے هِساباں نُوں لّگجے!

 

کدے کِسے نال آپنی جِںدگی نا سجااَو,

کِ اُه تباه کرن تےرے کھاباں نُوں لّگجے!

دِل لگاون واستے

دِل لگاون واستے پتا نهیں کی کُّجھ کردا هاں

کَوڑی جِںدگی دیآں مِّٹھڑیآں ےاداں مردا هاں

تےرا نجر پھےر لَےنا کوای ِاتپھاک نهیں سی

هُن کِسے نال نجر مِلااُن توں وی ڈردا هاں

جِنّاں مرجی من مار لواں پھِر اُّتھے جا کھڑھدا هاں

تےریآں ےاداں جو لِکھوايا بّس اُهی ترجاں پڑھدا هاں

پَےریں چھالے گھسیآں اّڈیآں آس دی پَوڑی چڑھدا هاں

کھُدا آکھے تُوں مُڑ نایں آاُنا, تاں وی اُس نال لڑدا هاں

دِن تاں گُجر هی جاںدا اے بّس راتاں نُوں من بھردا هاں

هاڑھ دُپهِراں بُّکل لوای دی ماری پھِر وی ٹھردا هاں

وَےسے کھُس هی رهِںدا هاں جد سوچاں تَےنُوں هور کِسے نال

مَےں ساه لَےںدا وی مردا هاں مَےں ساه لَےںدا وی مردا هاں

بھُّل-بھُّل

مجبُوریآں رّکھکے ِاّک پاسے

دھوکھا هی کوای دے جاںدا

تےرے بِن کِتے هور نایں جُڑدا

کهِ جین دا مَوکا دے جاںدا

جِںدگی بھر دے واادے کرکے

کِّداں جھّل جھّل جاںدے نے

رُوهاں دیآں گّلاں کرن والے

کِّداں بھُّل-بھّل جاںدے نے

لَے کے بھےد دِل دے جانی

هوراں نال کھُّلھ-کھّل جاںدے نے

پاک رُوهاں دے مالِک

راںجھے واںگر رُّل-رل جاںدے نے

سِآنپ

مَےنُوں چھّڈن دا پھَےسلا تَےنُوں

سِآنِآں 'چ کھڑھا کر گِآ

تَےنُوں هلے وی ےاد کرنا

مَےنُوں نِآنِآں 'چ کھڑھا کر گِآ

 

تَےنُوں هاسے کھِڑے مّتھے مِلدے رهے

کِسمت پوٹا-پوٹا چُںمدی رهی

مےرے هّتھاں دیآں لکیراں دا کںم نا آاُنا

مَےنُوں بے-سهارِآ 'چ کھڑھا کر گِآ

 

آواںگے کهِ جاںدے لّگے

سّجنا دے بُوهے تالے وّجے

تےرے پرت آاُن دا سُنےها

مَےنُوں لارِآ 'چ کھڑھا کر گِآ۔

پِںڈے دی چمک چاننی جِهی

اّکھاں 'چ کّجل هنےرے ورگا

تےرا کھُد نُوں چنّ سمجھنا

مَےنُوں تارِآں 'چ کھڑھا کر گِآ۔

 

پهِلاں پهِلاں موراں ورگا نِکلِآ

باد وِّچ تُوں وی هوراں ورگا نِکلِآ

اّکھاں بںد کرن والا وِسواس

مَےنُوں اُجاڑِآں 'چ کھڑھا کر گِآ۔

 

تےرا مهِںدی دا سَوک نوابی

وِآه 'تے پَوناں لهِںگا گُلابی

تےرا کںگنا کھےڈن دا چاا انوکھا

مَےنُوں کُوارِآں 'چ کھڑھا کر گِآ۔

ےاداں دا سپھر

سُورج دے سَون توں لَےکے چنّ دے اُّٹھن تّک

راتاں دے دِسن توں لَےکے سوےرے دے لُّکن تّک

هاڑ دے کهِر توں لَےکے سااُن جھڑی مُّکن تّک

سڑکاں دے بھِّجن توں لَےکے بّدلاں دے سُّکن تّک

دا سپھر سّچ جانیں, تےریآں ےاداں نال تهِ کردا

 

پّتِآں دے ڈِّگن توں پھُّلاں دے کھِڑن تّک

جھّکھڑاں دے جان توں رُّتاں دے مُڑن تّک

چنّ دے ٹھرن توں سُورج دے سڑن تّک

دا سپھر سّچ جانیں, تےریآں ےاداں نال تهِ کردا

 

جیون دی آس توں جِںدگی دے رُکن تّک

دِل دے دھڑکن توں ساهاں دے مُّکن تّک

تارِآں دے سَون توں کُّکڑاں دے کُوکن تّک

دا سپھر سّچ جانیں, تےریآں ےاداں نال تهِ کردا

مُلاکاتاں

مَےنُوں اّدھ وِچالے ٹںگِآ

کر مُلاکاتاں وسل دیآں باتاں

تےرے بِن جیا کے مَےں کی کرنا

 

ِاه ِاسک کوای کھےل نهیں

اّج جاں کّلھ کر مسلا هّل کر

روگ ِاه بھَےڑا مَےں نهیں جرنا

 

 

 

سینے پھِکراں دَوڑدیآں

دے گِآ دھوکھے ساهاں نُوں هَوںکے

کد تُوں اَونا واپِس دّسجا

 

لںگھدا کوای پل نهیں

پِآر نا تّک کے تھوڑھا جِآ جّک کے

ساڈے وّل وےکھ کے کےراں هّسجا

 

تُوں تاں تُر گِآ سّجنا وے

راتاں پربھاتاں تےریآں ےاداں

مَےنُوں سّچی مار مُکااُنا

نویں جِںدگی دے دِاُوگا

مواے هواے دِل نُوں رُوه وی کھِلجُو

مےرے کول تےرا مُڑکے آاُنا;

 

بُوهے وِّچ بَےٹھی نُوں

راهاں وی هّسن نَےن تَےنُوں تّکن

اّج دی رات پھِر نی سَونا

 

آ کول دِلبرا وے

هاڑھ مهینے سڑے هواے سینے

تےرے بِن هور نهیں مَےں جِاُنا

 

مَےنُوں اّدھ وِچالے ٹںگِآ

کر مُلاکاتاں وسل دیآں باتاں

تےرے بِن جیا کے مَےں کی کرنا

مُسکرااُنا سُرُو کر

چّل دے آپنیآں اُداسیآں مَےنُوں

تے مےرے هِّسے دا مُسکرااُنا سُرُو کر

 

مَےں تےرا نام هور گُوڑا کرکے لِکھدا واں

تُوں مےرا نام آپنے دِل توں مِٹااُنا سُرُو کر

 

تےرے کهِن 'تے رّکھ لاے دُنیآں دے ریتی-رِواج

تُوں ساڈی مُهّبت نُوں اُهناں اّگے جھُکااُنا سُرُو کر

 

پھِکر چھّڈ تےرے هِّسے دا وی ٹُّٹ جاواں مَےں

تُوں آپنی نویں جِںدگی سجااُنا سُرُو کر

 

چّل دےه آپنیآں اُداسیآں مَےنُوں

تے مےرے هِّسے دا مُسکرااُنا سُرُو کر

سوچاں توں سوهنا

کدے سوچِآ نایں کھِآلوں وّدھ کوای سوهنا هواُو

پر تُوں تاں مےریآں سوچاں توں وی سوهنا اے

نا جانے کِاُں دِل تےرے 'تے پھِدا هويا اے

تّکنی تےری نُوں کوای ِالم تاں هونا اے

 

مَےنُوں سرگھی وےلے تےرے سُپنے آاُںدے نے

تےرَے وی کھِآل مےرے وِّچ نے کھو جاںدے

کّچی پّکی نیںدر اّکھاں سُپھنے وےکھدیآں

مَےں سُنِآ ِاّک دِن اُهو سّچ نے هو جاںدے

هر ساه مَےں آپنا لےکھے تےرے لااُنا اے

تُوں تاں مےریآں سوچاں توں وی سوهنا اے

 

مَےں سُنِآ ِالم هَے تےری تّکنی نُوں

تےرے وےکھن دے نال وهِںدا پانی کھڑھ جاںدا

تےری اّکھ نسیلی جد اںبر تّکدی اے

تےرے چِهرے دے رںگ ورگا پھِر دِن چڑھ جاںدا

تےری جِںدگی 'چوں هنےرا کںول نے کھوهنا اے

تُوں تاں مےریآں سوچاں توں وی سوهنا اے

 

تےرے بُّلھاں دے وِّچ وّکھرا جادُو اَے

کںڈِآں نُوں چُںمدی اےں اُه پھُّل نے بن جاںدے

هّسدی جد دھرتی تےرے نا هّسدی اَے

جد چیکےں بھرے بھرااے بّدل پھّٹ جاںدے

رِستا تےرا کُدرت نال گُوڑا اے

تُوں تاں مےریآں سوچاں توں وی سوهنا اے

نا پُّچھ نا

پُّچھ جِںدگی وِّچ دُّکھ کِنّا

تےرے نهااُن جوگا پانی پل 'چ وها دایاے

 

ِانّی چیس هَے ساڈے سینے سّجنا

کِ رو رو ِاّک الّگ سمُںدر بنا دایاے

 

کھواباں وِّچ تُوں آاُنا چھّڈتا

ِانّی بھَےڑی وی نا سجا دایاے

 

ِانّا درد هَے جِںدگی ساڈی

تُوں هی دّس اسیں کهاں جاایاے?

 

چھّڈ کوای هور گُپھتگُو کردے آں

تُوں دّس کی تَےنُوں وی هسا جاایاے?